چکیده:
این پژوهش با هدف تعیین تاثیر غنی سازی روابط بر خوش بینی و شادمانی زناشویی زوجین شهر اصفهان صورت گرفت . روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون ـپس آزمون با گروه کنترل بود. به منظور اجرای پژوهش ۳۶ زوج در دو گروه آزمایش (۲۰ زوج ) و گواه (۱۶ زوج ) به طور تصادفی جایگزین شدند. متغیر مستقل غنی سازی روابط بود که در ۸ جلسه بر روی گـروه آزمایش انجام شد و در گـروه گواه هیچ مداخله ای انجام نشد. ابزار پژوهش پرسشنامه شادمانی زناشویی (MHS) و پرسشنامه جهت گیری به زندگی (LOT-R) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس اسـتفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که غنی سازی روابط بر افزایش نمره ی شادمانی زناشویی زوجین (>P) و خوش بینی (>P) موثر بوده است . نتایج پیگیری پس از یک ماه نشان داد که بین گروه آزمایش و گواه در میزان شادمانی زناشویی و خوش بینی تفاوت وجود دارد (>P) و اثربخشی غنی سازی بعد از یک ماه باقی مانده است . نتایج پژوهش نشان داد که مـهارت های غنی سازی روابـط ، خوش بینی و شادمانی زناشویـی را افزایش داده است که با یافـته های پژوهش های قبلی همسو است . یافته های این پژوهش می تواند اطلاعات مفیدی را برای پژوهشگران ، مشاوران و روان درمانگران در مورد اثر بخشی غنی سازی روابط بر بهبود ابعاد روابط زناشویی فراهم نماید.
This study aimed to investigate the effect of relationship enhancement trainingon improving optimism and marital happiness of couples in Isfahan. The design of this study is quasi-experimental with pretest, posttest and control group. In order to conduct this study 36 couples were randomly selected and assigned in an experimental group (20couples) and a control group (16 couples). The independent variable was relationship enhancement which was administrated in 8 sessions on the experimental group while there was no instruction for the control group. The instruments for this study were Marital Happiness Scale (MHS) and Revised Life Orientation Test (LOT-R). The data was analyzed by analysis of covariance. The result showed that relationship enhancement training has effectively led to improving of optimism and marital happiness of couples (p<0.01). As a result of following up after a month, it was shown that there is difference between experimental group, and control group considering the amount of marital quality and its aspects (0.01) and the efficacy of relationship enhancement has remained after a month. The result showed that relationship enhancement has effectively led to improving of marital quality, that similar to previous researches. These results may be product useful information abut effectiveness of relationship enhancement on marital quality for researchers, counselors and psychotherapists.
خلاصه ماشینی:
"طـبق مـدل 1- Kamp Dush, Taylor and Kroeger 2- Amato, Booth, Johnson and Rogers 3- Kearns and Leonard 4- Fu, Tora and Kendall 5- Furdyna, Tucker and James 6- Gong 7- Peterson 8- Brodhagen and Wise 9- Frain, Berven, Chan, and Tschopp 130 شیر و کارور۱(۲۰۰۱) خوش بینی و بدبینی به ترتیب به عنوان انتظار نتایج فراگیر مثبت و منفی ، تعیین کننده های مهم سازگاری هستند.
عواملی که این رویکرد برای حفظ روابط سالم و طولانی آنها را لازم می داند عبارتند از توانایی حل مشکلاتی که برای هر دو همسر به عنوان عامل فشارزا به حساب می آید، توانایی ایجاد جو حمایتی در هنگام گفتگو برای حل مسأله ، توانایی درک دیدگاه دیگری و ارتباط با همسر، توانایی دیدن خود ودیگری به طور روشن و بدون تحریف ، توانایی مدیریت تبادل ارتباط منفی و کنترل خشم ، توانایی تغییر الگوهای رفتاری که شخص خواهان آن است و توانایـی کمک به هـمسر تا الگوهای ارتباطی خود را به طور مـطلوب 1- Berger and Hannah 2- Guerney and Scuka 3- Giblin 4- Relationship Enhancement (RE)® 5- Accordino & Guerney 132 تـغییر دهد.
نتایج این پژوهش که بر روی ۳۴ زوج صورت گرفت ، نشان داد که هر دو رویکرد تأثیر معنی داری بر افزایش ابعاد مختلف سازگاری داشته اند، ولی غنی سازی روابط بر ابعاد پرخاشگری ، زمان باهم بودن و مسائل مالی اثربخشی بیشتری را نشان داده است (مجذور اتا بالاتر بود)."