خاطره: بچه ها را جدی می گرفت؛ خاطره ای از یک معلم بزرگ سال اول ابتدایی ادب و هنر

بچه‌ها را جدی می‌گرفت خاطره‌ای از یک معلم بزرگ سال اول ابتدایی سعیده باقری تصویرگر: سیدمیثم موسوی در سال تحصیلی ٦٦ - ٦٥ در دبستان رضویة اسلامی شهرری، کلاس اول ابتدایی بودم. می‌گویند بچه‌هایی که قبل از مدرسه خواندن یاد می‌گیرند، در مدرسه حوصله‌شان سر می‌رود، اما من هرگز در کلاس خانم افتخاری حوصله‌ام سر نمی‌رفت. شاید هم فقط عشق و علاقه به بچه‌ها و کارش بود که ما را خوب می‌کرد. او بچه‌ها را جدی می‌گرفت و برای همة آن‌ها احترام قائل بود. این را سال‌های بعد که رفتار برخی معلم‌ها را با دانش‌آموزان، به‌خصوص دانش‌آموزان ضعیف‌تر یا فقیرتر کلاس می‌دیدم متوجه شدم. بعدها می‌دیدم که معلم‌های دیگر، بچه‌ها را برای تنبیه می‌فرستند جلوی کلاس و آن‌ها را رو به بقیه نگه می‌دارند. تازه باقی روز هم به خاطر تحقیر شدن عملا دیگر در کلاس نبودند اما خانم افتخاری جور دیگری بود.