خلاصه ماشینی:
"داماد هنرمند گل آقا امیر حسین داوودی در ابتدا سخنی چند گفت از کارهایی که موسسه گل آقا در دوران پس از گل آقا بدان اهتمام کرده است و دو یار دیرین گل آقا یعنی محمد جواد حجتی کرمانی و میر مهدی از خاطرات دلنشین خود با او گفتند و نیز«رضا رفیع»از جمله اصحاب آبدارخانه و حلقه نویسندگان و طنزنویسان مجله«گل آقا»شعر زیبای خود را خواند که در همان روز به یاد گل آقا سروده بود و ما نیز برای مزید استحضار خوانندگان محترم مجله شعر آقای رفیع را در این شماره از مجله آوردهایم "مجله وکالت" امشب چقدر جای تو خالیست صابری هر سو سکوت سرد سؤالی است صابری امشب نشسته جای تو اشکی به چشم من دل را چه گویمت به چه حالی است صابری وقتی که آمدیم،دم در ندیدمت در این نبود،ثانیه سالی است صابری دیگر دوباره دیدن آن خط سبز تو یک آرزوی دور و محالی است صابری وقتی تو نیستی،نه غضنفر،نه شاغلام دیدار روی هر دو خیالی است صابری تا بشکفد میانهء بهت از گلوی من امشب برای بغض،مجالی است صابری «هرگز وجود حاضر و غائب شنیدهای» حالا شنو که خوب مثالی است صابری تا سهمی از تبسمت امشب به ما دهی روحت همین حدود و حوالی است صابری امشب نسیم روح تو کز آسمان ورزید یادآور نسیم شمالی است صابری بذری که کاشتی تو در این سرزمین طنز اینک-زنم به تخته-نهالی است صابری ای کاش بود صابری وزیر شعر من آهسته مینوشت که:عالی است،صابری بازآ،دوباره حرف حسابی بزن عزیز امشب چقدر جای تو خالیست صابری"