خلاصه ماشینی:
"/ آهنگر (١٣٨٧: ٤- ٣) سپس ادامه می دهد: 1 "براساس این ملاحظات نحوی، و با توجه به فرضیة فاعل درون گروه فعلی ، که توسط کوپمن ٢ و اسپورتیش ٣ (١٩٩١) مطرح شده است ، طرح کلی تحلیل پوسته ای چامسکی (١٩٩٥) را، به منظور توجیه چگونگی اشتقاق گزارههای دارای ساخت سببی و ساخت فعل دومفعولی ، می توان به صورت (٢)[٤] نشان داد.
افزون براین ، اگرچـه انوشـه (١٣٨٨: ٢٠٧)، بـا اسـتناد بـه اجـر (٢٠٠٤)، تعریف درستی از ساخت های مفعولی ارائه می دهد، مبنی بـراین کـه در چنـین جملاتـی ، هسـتة گروه فعلی کوچک ، جایگاه مشخص گر خود را فرافکن نمی کند و فاقد حالت مفعـولی اسـت ، امـا تلقی وی از فعل "ریختن "، در جملة (٢- ب)، به عنوان ساخت نامفعولی ، درست به نظر نمی رسـد و بسیار تأمل برانگیز است .
دراین ارتباط ، نکتة جالب توجه این بود که انوشه (١٣٨٨)، به جای بیان دقیق و رفع مشکل نظری موردنظرش در مقالة آهنگر (١٣٨٧) بر اساس چامسکی (١٩٩٥)، بـه طـرح مسئلة گروه فعلی کوچک یا پوسته ای برپایـة دیـدگاه افـراد و یـا منـابعی دیگـر، همچـون اجـر (٢٠٠٤)، اورائت و دیگـران (٢٠٠٦)، ردفـورد (٢٠٠٩)، هورنشـتین (٢٠٠٩) و حتـی چامسـکی (٢٠٠٠) پرداخته است ، که به هیچ وجه مورد استناد آهنگر (١٣٨٧) نبوده است .
به علاوه، اگرچه انوشه (١٣٨٨)، از طرح جزیی تحلیـل پوسـته ای آهنگـر (١٣٨٧)، درمـورد گروههای فعلی دومفعولی دارای بند متمم ، ایراد گرفته است ، امـا خـود، نـه تنهـا هـیچ تبیـین و تحلیل پوسته ای از این ساخت نحوی زبان فارسی بر اساس چامسکی (١٩٩٥)، ارائه نداده ، بلکـه آنچه ارائه نموده نیز تحلیل پوسته ای گروه فعلی یکمفعولی دارای بند متمم بوده است ."