چکیده:
امروزه کشورهای در حال توسعه به منظور تقویت زیربناهای اقتصادی ـ اجتماعی، رفع عدم تعادلهای منطقهای و در نهایت نیل به توسعهی منطقهای پایدار، نیازمند شناسایی و نحوهی توزیع امکانات، تسهیلات و منابع میباشند؛ به طوری که، به گزارشات UNDP ایران به لحاظ گروهبندی شاخص HDI جزء کشورهای دستهی دوم یعنی توسعهی زیاد قرار دارد؛ منطقهی شهری یزد، مانند دیگر شهرها در درون خود دارای عدم تعادل در محلات میباشد؛ بنابراین پژوهش حاضر از نوع کاربردی ـ توسعهای و روش بررسی آن پیمایشی در پی این هدف است که گسترهی توسعه و فقر شهری را با دو مدل HDI و GIS در 50 محله در منطقهی شهری یزد الویتبندی و معرفی نماید؛ که با مطالعه و برررسیهای صورت گرفته نتایج هر دو مدل پژوهش نشان میدهد محلات حسنآباد، فردوگاه و کشتارگاه دارای حداقل توسعه و در مقابل محلات امامشهر و صفائیه حداکثر توسعه به عبارتی حداقل محرومیت را در منطقهی شهری یزد دارا میباشند.
خلاصه ماشینی:
شناسایی و ارزیابی توسعه و فقر انسانی در شهرها با استفاده از GIS و HDI (مطالعه موردی: محلات شهری یزد) دکتر سعید ملکی 1 و الیاس مودت 2 تاریخ وصول: 1/2/93 تاریخ پذیرش: 5/8/93 چکیده: امروزه کشورهای در حال توسعه به منظور تقویت زیربناهای اقتصادی ـ اجتماعی، رفع عدم تعادلهای منطقهای و در نهایت نیل به توسعهی منطقهای پایدار، نیازمند شناسایی و نحوهی توزیع امکانات، تسهیلات و منابع میباشند؛ به طوری که، به گزارشات UNDP ایران به لحاظ گروهبندی شاخص HDI جزء کشورهای دستهی دوم یعنی توسعهی زیاد قرار دارد؛ منطقهی شهری یزد، مانند دیگر شهرها در درون خود دارای عدم تعادل در محلات میباشد؛ بنابراین پژوهش حاضر از نوع کاربردی ـ توسعهای و روش بررسی آن پیمایشی در پی این هدف است که گسترهی توسعه و فقر شهری را با دو مدل HDI و GIS در 50 محله در منطقهی شهری یزد الویتبندی و معرفی نماید؛ که با مطالعه و برررسیهای صورت گرفته نتایج هر دو مدل پژوهش نشان میدهد محلات حسنآباد، فردوگاه و کشتارگاه دارای حداقل توسعه و در مقابل محلات امامشهر و صفائیه حداکثر توسعه به عبارتی حداقل محرومیت را در منطقهی شهری یزد دارا میباشند.
شکل 21: رتبهبندی توسعه و فقر محلات شهری یزد نتیجهگیری و پیشنهادات در فرآیند برنامهریزی توسعه، شناخت، تحلیل امکانات و تنگناها و سطح بندی مناطق از نظر برخورداری و محرومیت دارای اهمیت بسزایی میباشد.