طبیب و میزبانی ادب و هنر

"طبیب و میزبانی استاد ابوالفضل نور علیشاهی اساد ابوالفضل نور علیشاهی ازجمله بزرگان اهل فضل و ادب و حکمت است که بجهت عدم‌ رغبت به شهرت نو چاپ آثار خود ناشناخته مانده است. شعری که در ذیل می‌خوانید به قصد تحریض استاد به انتشار آثارش به چاپ رسیده است و شأن‌ نزول آن این این که شبی در آن سالها در یکی از روستاهای شمال،استاد مهمان طبیبی بوده‌ اند که هر نوبت روستائیان سراغ او می‌آمده‌اند و وی نرا بر سر بیماری می‌برده‌اند و مجلس بدین‌ جهت به تناوب از حضور میزبان خالی می‌شد... «مجله و کالت» با طبیبان رفت و آمد مشکل است‌ وعده‌هاشان جملگی بی‌حاصل است‌ از برای شام خوردن میزبان‌ فکر صبحانه کند گر عاقل است‌ چون گله کردی از آن عالی جناب‌ می‌دهد پاسخ مریضم خوشگل است‌ گر مریضش پیر زن یا کودک است‌ می‌زند فریاد کاین ناقابل است‌ لیک بهر دیدن مه طلعتان‌ می‌دود زیرا که این کار دل است‌ محرم راز مگو باشد طبیب‌ نیمه شبهای که پای اندر گل است"