چکیده:
این پژوهش با هدف تبیین کفایت شاخصهای روانسنجی فرم فارسی مقیاس خردمندی اشمیت، مالدون و پاندرز صورت گرفت. برای این منظور نمونهای با حجم 278 نفر از دانشجویان دانشگاه مازندران در مقاطع کارشناسی و تحصیلات تکمیلی به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و به پرسشنامهها پاسخ دادند. جهت بررسی روایی پرسشنامه از روشهای تحلیل عاملی، روایی همگرا و روایی واگرا استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی به شیوه مؤلفههای اصلی، وجود شش عامل را تأیید کرد. پایایی مقیاس و خرده مقیاسها نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ در دامنه 71/0 تا 80/0 و با استفاده از روش بازآزمایی در دامنه 71/0 تا 78/0 مورد تأیید قرار گرفت. به منظور بررسی تأثیر متغیر جنسیت بر هر یک از ابعاد و نیز بر نمره کل خردمندی، با استفاده از آزمون تی مستقل، نمره دانشجویان دختر و پسر در ابعاد گوناگون و نیز نمره کل مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هیچیک از موارد، به لحاظ آماری تفاوت معناداری بین دانشجویان دختر با دانشجویان پسر وجود نداشت. پژوهش نشان داد که ابزار طراحی شده از کفایت لازم برخوردار است و میتواند در پژوهشها مورد استفاده قرار گیرد.
This research seeks to investigate the adequacy of the psychometric indicators of the Persian version of Schmit, Muldoon and Pounders' wisdom scale. By using random clustering sampling, 278 undergraduate and postgraduate students (both male and female) of University of Mazandaran were selected to complete the questionnaire. Validity of the questionnaire was confirmed by factor analysis, convergent validity, and divergent validity. Factor analysis results confirmed six initial dimensions. The reliability of the scale and subscales was verified by both Cronbach's alpha (0.71- 0.80) and test-retest method (0.71-0.78). In order to examine the effect of gender on the different dimensions as well as total score of wisdom, independent sample T-test was used to compare the different scores of male and female students along with their total scores. Our findings suggest that there is no statistically significant difference among male and female students. The devised instrument was proved to be sufficient for further studies.
خلاصه ماشینی:
در این پژوهش قصد بر این است که مقیاس چندبعدی خردمندی پس از اجرا در نمونه ایرانی، مورد آزمون قرار گیرد و کفایت روانسنجی آن بر حسب بعدپذیری، پایایی و روایی در نمونه دانشجویان بررسی و تحلیل شود.
علاوه براین، از دیگر شاخصهای روایی، وجود همبستگی پائین بین عوامل استخراج شده از یک مقیاس با یکدیگر و همبستگی نسبتا بالای آنها با نمره کل مقیاس میباشد (آناستازی، 1371 ترجمه براهنی) که از این منظر نیز، مقیاس مورد بررسی از روایی قابل قبولی برخوردار است.
علاوه بر این، از روش بازآزمایی با فاصله یک هفته نیز برای بررسی پایایی این مقیاس استفاده شد (40= N) که نتایج مطلوب و قابل قبول بود.
[1] wisdom [2] Webster [3] Implicit theories [4] Kunzmann & Baltes [5] cognitive [6] Reflective [7] affective [8] Ardelt [9] Clyton & Birren [10] Schmit, Muldoon, Penders [11] Mc kenna, Rooney, Boal [12] the fundamental pragmatics of life [13] life review [14] openness [15] Digman [16] interactional aptitude [17] affect sensitivity [18] emotional regulation [19] paradoxical tolerance [20] ethical sensibility [21] experience [22] wisdom scale [23] reflective [24] openness [25] interactional [26] practical [27] paradoxical [28] experience [29] Wisdom Scale [30] Schmit, Muldoon, Pounders [31] Negative Emotion Questioner [32] item analysis [33] varimax [34] Kerlinger [35] Kaiser-Meyer-Olkin [36] Meyers, Gamst, Gurino [37] principal components [38] Scree plot [39] Anastasi [40] Pallant [41] De Vellis [42] Kaiser – Meyer - Olkin مراجع کرلینجر، ف.