چکیده:
با توجه به رشد روزافزون جمعیت و افزایش تقاضا برای مواد غذایی و همچنین، با توجه به محدودیت های عوامل تولید، بر اساس مدل های رشد درون زا، بهترین راه افزایش عملکرد در هکتار بخش کشاورزی عبارت است از توجه به فعالیت های تحقیق و توسعه، جذب سرریز تحقیق و توسعه شرکای تجاری، و افزایش هزینه های آموزش و ترویج. از این رو، مطالعه حاضر به بررسی تاثیر انباشت هزینه های تحقیق و توسعه داخلی و خارجی، انباشت هزینه ترویج و آموزش و عوامل سنتی تولید بر رشد ارزش افزوده بخش کشاورزی طی سال های 1347 تا 1386 می پردازد. نتایج مطالعه بیانگر تاثیر اندک انباشت تحقیق و توسعه داخلی و همچنین، معنی دار نبودن میزان تاثیر انباشت تحقیق و توسعه خارجی بر رشد ارزش افزوده بخش کشاورزی است؛ تاثیر ضریب متغیر انباشت هزینه ترویج و آموزش کشاورزی بر رشد ارزش افزوده این بخش نیز معنی دار نیست، در حالی که ضریب متغیرهای سنتی تولید (انباشت سرمایه مادی و نیروی کار) معنی دار است
In respect to the increasing population growth and the increase in food demands as well as the constraints of production factors، according to the endogenous growth models، the best way towards increasing the yields per ha in the agriculture sector is to pay attention to R&D activities، attract the R&D spillovers from the commercial partners، and increase the education and extension expenditures. So، this study examines the impacts of the accumulation of domestic and international R&D expenditures، accumulation of extension and education، and traditional production factors on the value added growth of the agriculture sector in Iran during 1968-2007. Study results indicate low impact of the domestic R&D accumulation and also insignificant impact of the foreign R&D accumulation on the value added growth of the agriculture sector. Moreover، the coefficient impact of the variable “accumulation of agricultural extension and education expenditures” on the value added growth of the sector is not significant as well، while that of the traditional production variables (ie. accumulation of physical and labor capital) is significant.
خلاصه ماشینی:
"نقش مؤلفه های دانش در رشد ارزش افزودة بخش کشاورزی ایران ابوالفضل شاه آبادی و فاطمه بشیری منظم * تاریخ دریافت :١٣٨٩/٩/٣٠تاریخ پذیرش :١٣٩٠/٦/٣٠ چکیده با توجه به رشد روزافزون جمعیت و افزایش تقاضا برای مواد غذایی و همچنین ،بـا توجـه بـه محدودیت های عوامل تولید، بر اساس مدل های رشد درون زا،بهترین راه افـزایش عملکـرد در هکتار بخش کشاورزی عبارت است از توجه به فعالیت های تحقیق وتوسـعه ، جـذب سـرریز تحقیق و توسعة شرکای تجاری ، و افزایش هزینـه هـای آمـوزش و تـرویج .
با در نظر گرفتن تابع تولید کاب داگلاس ، اگر از تابع بالا لگاریتم بگیـریم ، خـواهیم داشت : tی +eLnEt گ +sfLnSftگ +sdLnSdtگ +kLnKtگ +LLnLtگ + c =LnVAt شایان یادآوری است که مأخذ آمـاری متغیرهـای ارزش افـزوده و تشـکیل سـرما یة ثابت ناخالص بخش کشاورزی حساب های ملـی طـی سـال هـای ١٣٤٧تـا ١٣٨٦(بـه قیمت های ثابت سال ١٣٧٦) انتشاریافته از سوی بانک مرکزی جمهوری اسـلامی ایـران (١٣٨٧)، مأخذ آماری متغیر نیروی کار شاغل بخش کشاورزی آمارهـای منتشر شـده در شمارة ١٠٢مجلة برنامـه و بودجـة سـازمان مـدیریت و برنامـه ریـزی کشـور (امینـی و همکاران ، ١٣٨٦)،و مأخذ آماری مربوط به هزینه های تحقیـق و توسـع ة داخلـی بخـش کشاورزی و هزینه های ترویج نیزقوانین بودجة سنواتی اسـت ."