پروردگارا،بر سجاده ای به وسعت زمین نماز می گذارم،بر زمین رنگین به خون عزیزانمان عید و عزایمان هم یکسان است،باز پرودگارا ببین منادیان ایمان چگونه جان میگذارند میمیرندتا ایمان نرود میمیرند تا شمع ها خاموش نگردند،خدایا میبینی که اسطوره های شهادت چگونه حیات را به بازی گرفتند،سرمست عشق نه عشق خود آئی ببین که با ایثار وجودشان در بستر حیات چگونه مرگ را تفسیر می کنند، آری شهادت را میگویم شهادت،ما از رفتن باکی نداریم نه تنها رفتن اصلا کدام رفتن؟ شهادت،که شهادت کمال انسان است و هرکس بخواهد به کمال برسد باید این حدیث را برخود حل کند: (من عرف نفسه فقد عرف ربه) هر کس خویش را بشناسد، بعد خدا را میشناسد.
صحبتی دارم با افراد بی تفاوت: ای برادر وای خواهر مسلمان!اگر میخواهید بدانید انسان بی تفاوت یعنی چه ؟ یعنی مرده متحرک چرا برای اینکه آدم زنده ومسلمان چطور می تواند شهادت حضرت امام حسین(ع)و فرزندانش و پیروانش را ببیند و ساکت باشد؟ غیرممکن است بتواندتحمل کنداگرمسلمان و زنده باشد.