ايمان کامل و راسخ اين است وقتي ايمان به خدا پيدا شد، استقامت و پايداري همراه آن باشد وهيچ چيز نتواند او را در تصميم قاطعش که تسليم تمام امر به خدا است،متزلزل و متردّد کند «الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائکه ان لا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا بالجنه التي کنتم توعدون* نحن اولياؤکم في الحيوه الدنيا و في الآخره» (سوره فصلت – آيه31)- آنان که گفتند پروردگار ما «الله» است و در اين عقيده، پابرجا مانده و استقامت ورزيدند، در آن صورت است که فرشتگان الهي برآنان نازل شوند و بگويند که نترسيد و غمگين نباشيد و به بهشتي که وعده تان مي دادند،شما را بشارت باد.
کسي که ايمان آورد استقامت ورزيد يعني تقواي الهي داشت، خداوند در دنيا و آخرت وليّ او خواهد بود و تمام امورش را به عهده خواهد گرفت و آنقدر او را مقرب درگاه خويش مي کند که ديگر جز خدا نبيند و جز خدا نشنود.
(
, 
, 
)
