گلواژه‌های حسنی مقاله

"پیامبر(صلی‌الله علیه و آله) فرمود: «فرزند دلبندم حسن(علیه السلام) بر دوش من سوار شده بود و من راضی نشدم که با کنار زدنش او را برنجانم، برای همین سجده را اندکی طول دادم». امام علی(علیه السلام) نیزه خود را به پسرش محمد حنفیه داد و فرمود: «با این نیزه به دشمن حمله کن». گمان می‌کنم که در این شهر غریب باشی و شاید هم مرا به اشتباه گرفته‌ای؟ حالا اگر از من رضایت بطلبی، از تو راضی می‌شوم و اگر چیزی از من بخواهی، به تو می‌بخشم؛ اگر راه گم کرده‌ای، راهنمایی‌ات می‌کنم؛ اگر گرسنه‌ای، تو را سیر می‌نمایم؛ اگر لباس نداری، تو را می‌پوشانم؛ اگر نیازمندی، تو را غنی می‌کنم؛ اگر از جایی رانده شده یا فراری هستی، تو را پناه می‌دهم؛ اگر خواسته‌ای داری، بر می‌آورم؛ اگر توشه سفرت را پیش من آوری و مهمان من باشی، برای تو بهتر است و تا هنگام رفتن از تو پذیرایی می‌کنم؛ چون که خانه ما وسیع و امکانات مهمان‌نوازی‌مان فراهم است»."