خلاصه ماشینی:
"اگر بخواهیم آرایهها را به متن تحمیل کنیم، یا آنها را بیش از حد نیاز در نوشتهمان به کار گیریم، اتفاق ناخوشایندی برای اثرمان افتاده است.
تعبیرهای نامناسبی چون «جوهرای درونش بالقوه جیک جیک میکرد» که نهاد و گزارة نامناسبی کنار هم آمدهاند، یکی دیگر از ضعفهای این متن است.
در پایان متن هم این جمله آمده است: «گویا مقاومت در برابر چشمهای گرسنهای که انتظارش را میکشیدند، بیثمر بود و او خورده شد، مصوب اصلی از آفرینش».
ـ در همین متن «مورچه» فضای نامتناسب نوشته برای به کار گرفتن آیات قرآن و بعضی تعابیر دیگر، حالت طنزآمیزی به نوشته داده است.
تعبیر «افراد خواب» نادرست است، چون «خواب» صفت نیست، باید گفت «افرادی که خوابیده بودند»؛ «استاد چاره نداشت که به صورت مباحثه بحث را دنبال کند»، باید نوشته شود «چارهای نداشت جز اینکه»؛ «یکی یکی مسجد خالی پر میشود» عبارتی کاملا نادرست است و ساختار جمله به کلی باید تغییر کند."