کمیلی ترین واژه هایم برای تو؛ به مناسبت حلول ماه مبارک رمضان ادب و هنر

"نه باید با او قرار ملاقات بگذاری و نه از او وقت بگیری؛ برای هر کسی که در خانه‌اش را بکوبد، آن اندازه وقت دارد که اگر تو هر لحظه از روز در خانه‌اش را به صدا درآوری و بخواهی از او که پای در دل‌هایت بنشیند و به حرف‌هایت گوش دهد و راه چاره‌ای هم برایت بیان کند، نگوید وقت ندارم که بالعکس، با روی باز هم پذیرایت شود... یاری کن مرا در این روز بر روزه گرفتن و عبادت و بر کنارم دار در آن از بیهودگی و گناهان؛ و روزیم کن در آن یادت را برای همیشه به توفیق خودت؛ ای راهنمای گمراهان. بیچاره‌تر از آن که با دست خود زهر نادانی‌ها و ندانم‌کاری‌ها را به کام خویش بریزد و خود، تنها مسبب تلخ‌کامی‌های خویش باشد، کیست؟... بیچاره‌تر از آن که عطش و خشک‌سالی، تمام وجودش را فرا گرفته و پنجه‌های مرگ، گلویش را فشرده است و او در هاله‌ای از اوهام و ابری از تصورات، خود را سیراب می‌پندارد و بی‌نیاز آب؟..."