خلاصه ماشینی:
"بدین منظور 28 دانشآموز عقبمانده ذهنی خفیف دارای سطوح سازگارانه پائین با هوشبهر 63 تا 67 و دامنه سنی 11 تا 11 سال و 10 ماه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی (n-14) )و گروه گواه (n-14) تقسیم شدند.
نخست هر یک از آزمودنیها،به کمک فهرست مهارتهای اجتماعی و دو خرده مقیاس مهارتهای زندگی روزمره و مهارتهای اجتماعی شدن از مقیاس رفتارهای سازگارانه و اینلند( VABS )مورد ارزیابی قرار گرفتند.
در پایان دوره آموزشی و 2 ماه پس از پایان دوره آموزش مهارتهای اجتماعی به منظور بررسی پیگیری همه آزمودنیها(گروه آزمایشی و گروه گواه)دوباره به کمک آزمونهای یاد شده،مورد ارزیابی قرار گرفتند،تحلیل دادهها به روش تحلیل واریانس چند متغیره با اندازه گیریهای مکرر و آزمون تعقیب توکی انجام گردید.
این بررسی نشان داد که در گروه آزمایشی پس از پایان جلسات آموزشی بهبود معنیداری در متغیرهای رفتار سازگارانه،مهارتهای زندگی روزمره،مهارتهای اجتماعی شدن و مهارتهای اجتماعی به وجود آمده است."