چکیده:
سخن از نشانه های ظهور حضرت مهـدی٤ بـه عنـوان پیشـگویی هـای آخرالزمـانی ، بـرای بسیاری پرسش برانگیز و جـذاب بـوده و روایـات مربـوط بـه ایـن موضـوع، در میـان روایـات مهدویت همواره از برجستگی ویژهای برخوردار بوده است . نخستین گام را در نقل گستردة روایات نشانه های ظهور، کتاب الفتن نعیم بن حماد مـروزی از منابع اهل سنت ، برداشته ؛ اما آنچه مسلم است ، شماری از منابع روایی شیعی و به ویژه سه منبع برجستة روایی شیعه (الغیبه ابن ابی زینب نعمانی ، کمال الـدین و تمـام النعمـه شـیخ صـدوق و کتاب الغیبه شیخ طوسی ) به نقل برخی از این روایات پرداخته اند. افزون بر سه منبع یادشده، روایات نشانه ها، در برخی منابع روایی نقل شده است . درنگ در تاریخ و تطور نقل روایات نشانه ها در منابع روایی شیعه ، گویای آن است که پـارهای دگرگونی ها در روایات و شمار آنها، در هر دوره نسبت بـه دورة پـیش پدیـد آمـده اسـت ؛ بـه گونه ای که هرچه از زمان حضور معصومان: دور می شویم ، بر شـمار ایـن روایـات افـزوده شده است . این افزایش اگرچه لزوما به معنای ساخته شـدن روایـات در دورههـای بعـد نیسـت ؛ دست کم تردیدهایی را در اعتبار روایات بدون پیشینه پدید می آورد. این پژوهش که بدین صورت پیش از آن انجـام نشـده، بـا روشـی کتابخانـه ای و اسـنادی تـلاش می کند با بازنمایی گسترش روزافزون روایات نشانه های ظهور، احتمال برساختگی و تحریـف را در روایات نشانه ها اثبات کند.
Talking about the “signs of appearance” of Imam Mahdi (A.S) as the apocalyptic predictions is questionable and appealing to many people and the traditions related to this issue have always had special prominence among the Mahdism traditions. The book of “Al-Fetan” written by Na’eem Ibn Hemad Marvazi from the Sunni sources has taken the first step in the extensive transmission of the traditions of the signs of appearance، but what is assured is a number of Shiite tradition sources specially the three prominent Shiite tradition sources (Al-Ghaybat Ibn Abi Zayneb Na’mani، Kamal Al-Ddeen، and Tamam Al-Nne’mah by Sheikh Sadouq and the book of Al-Ghaybah by Sheikh Sadouq) are engaged in narrating some of these traditions. In addition to the three above-mentioned sources، the traditions of signs are mentioned in some other tradition sources. A reflection in history and the evolution of the narration of traditions of signs in the Shiite narrative sources shows that changes in the traditions and their number have occurred in each period in comparison to its preceding period so as we get away from the time of the Infallibles، it is added to the number of traditions. Although this increase (in the number of traditions) does not necessarily mean the construction of narrations in the subsequent periods; at lease there are doubts about the validity of tradition without background. This research، which was not previously carried out in this matter، with a library-documentary method attempts to re-demonstrate the growing spread of traditions of the signs of appearance and prove the probability of forgery and distortion in the traditions of signs.
خلاصه ماشینی:
"نخستین گام را در نقل گستردة روایات نشانه های ظهور، کتاب الفتن نعیم بن حماد مـروزی از منابع اهل سنت ، برداشته ؛ اما آنچه مسلم است ، شماری از منابع روایی شیعی و به ویژه سه منبع برجستة روایی شیعه (الغیبه ابن ابی زینب نعمانی ، کمال الـدین و تمـام النعمـه شـیخ صـدوق و کتاب الغیبه شیخ طوسی ) به نقل برخی از این روایات پرداخته اند.
از دیگر آثاری که به نقل روایات نشانه های ظهور پرداختـه الکـافی اسـت ، اثـر ابـوجعفر، محمدبن یعقوبکلینی رازی (متوفای٣٢٩ ق) که بر پایة بررسی های انجامشده، در مجموعـة کتاب الکافی (اصول، فروع و روضه )حدود یکصد و نود روایت در موضوعات گوناگون مهدویت است که نه روایت در بارة نشانه های قیام حضرت مهدی٧ است که با توجـه بـه جامعیـت کتاب کافی ، تأمل برانگیز است ؛ به ویژه این که این شمار روایات نیز فقط در روضه کافی نقـل شده، نه در اصول و فروع که از برجستگی بیش تری برخوردارند.
از مهم ترین این جوامع می توان به آثار زیر اشاره کرد: الف ) تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعة ، اثر محمدبن حسـن حـر عـاملی (متوفای١١٠٤ق ) از مهترین آثار این دوره است که اگرچه در آن، روایـات فقهـی برگرفتـه از کتب اربعه و ٧٠ کتاب دیگر آمده؛ به مناسبت ، به برخی روایات مهدویت و نشانه ها نیز اشـاره شده است ."
(
, 
, 
)
