چکیده:
«باغ» و «فرش» گویاترین آثار هنری ایران بوده که ریشه در فرهنگ و تمدن داشته و با طبیعی ترین علایق و عواطف، اعتقادات و باورهای انسانی مانوس هستند. در واقع هم هنرمندان باغ سازی و باغ آرایی و هم هنرمندان فرش بافی و طراحی فرش، زیباترین و ممتازترین تلاش ها را به منظور تجلی ماهرانه و مطلوب ذوق، فکر، احساس، رمز و رازهای درونی و ذهنی خود و باورهای مردم به کار می گیرند. در این مقاله رابطه این دو هنر سنتی ارزشمند در ایران و جایگاه باغ و پردیس در طراحی فرش ایران، پس از بررسی مباحث نظری، با مقایسه نقشه و طرح باغ ها و فرش های باغی مشخص شده کنکاش گردیده است. همنوایی طرح باغی فرش ایران با باورهای آئینی ایرانیان و هماهنگی طرح کلی قالی های باغی با ساختار کلی باغ ایرانی از نتایج این بررسی است. نتیجه دیگر آنکه هنرهای سنتی در عین تنوع در صورت، از یک معنا سخن می گویند و بر حقیقت واحدی دلالت می نمایند.
“Garden” and “Carpet” are the most expressive Iranian artworks rooted in Iran’s culture and civilization which show beliefs، values and interests of Iranian artists، both garden and carpet designers. This paper studies the relations between these two valuable arts in Iran. At first the background of two fields has been reviewed and then the designs of historical gardens and garden carpets have been compared. On the other hand، this paper studies the status of garden and Paradise in Iranian beliefs and customs and also in carpet designing.