چکیده:
هدف پژوهش حاضر تعیین میزان تأثیر مشاوره مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انطباقپذیری دانشجویان بود. روش پژوهش شبه آزمایشی، با طرح پیشآزمون- پسآزمون- پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه اصفهان بود که 40 نفر به شیوهی نمونهگیری داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در 8 جلسه، بهصورت هفتگی شرکت کردند. دادهها با استفاده از پرسشنامه انطباقپذیری مسیر شغلی ( (CAASگردآوری و از طریق تحلیل واریانس با اندازههای تکراری مورد تحلیل قرار گرفتند. یافتهها تفاوت معناداری بین دو گروه در انطباقپذیری مسیر شغلی و خرده مقیاسهای آن درزمینهی دغدغه، کنجکاوی، کنترل و اعتماد در مرحله پسآزمون نشان داد. همچنین نتایج آزمون پیگیری حاکی از پایداری اثر مداخله مشاوره مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش انطباقپذیری و خرده مقیاسهای آن بود. در نهایت از مشاورهی مبتنی بر پذیرش و تعهد میتوان بهعنوان یک روش مؤثر در افزایش انطباقپذیری استفاده کرد.
خلاصه ماشینی:
همچنین نتایج آزمون پیگیری حاکی از پایداری اثر مداخله مشاوره مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش انطباق پذیری و خرده مقیاس های آن بود.
واژگان کلیدی: مشاوره مبتنی بر پذیرش و تعهد، انطباق پذیری مسیر شغلی مقدمه انتخاب شغل یکی از سرنوشت سازترین تصمیم گیریهای یک فرد در طول زندگی است که آینده ، سبک زندگی و میزان سلامت روانی را تحت تأثیر قرار میدهد (شفیع آبادی، ١٣٩١).
ازآنجاکه دانشجویان در تصمیم گیری برای آینده نیاز به کمک دارند مسئله ی این پژوهش بررسی تأثیر مداخلات مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد بر انطباق پذیری مسیر شغلی آن ها میباشد.
برای این کار اعلامیه ای طراحی گردید مبنی بر "کارگاه مشاوره انطباق پذیری مسیر شغلی " در ضمن نام مدرس ، زمان و محل ثبت نام نیز ذکرشده بود.
برای بررسی پایایی این پرسشنامه از میان کلیه دانشجویان مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی ٩٢-٩١، نمونه ای به تعداد ٣٣٥ نفر به صورت تصادفی انتخاب شد و ضریب پایایی کلی پرسشنامه را (٠/٩٢٢) و ضریب پایایی خرده مقیاس های دغدغه (٠/٨٣)، کنترل (٠/٨٤)، کنجکاوی (٠/٨٣) و اعتماد (٠/٨٩) گزارش شده است که مطلوب میباشد.
بحث و نتیجه گیری فرضیه پژوهش : مشاوره ی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انطباق پذیری مسیرشغلی دانشجویان دانشگاه اصفهان موثر است .