خلاصه ماشینی:
"در کتابهای«آ-اول الفباست»که تصاویر آن در سال 1366(1987)برنده دیپلم افتخار نوما بوده است،زرین کلک از ویژگی شعرهای هیچانه (nonsense) تأثیر گرفته و با استفاده از ویژگیهای هجوگویی در شعر کودکانه، اشعاری ساده و خوشایند سروده و در تصویرگری آنها با استفاده از رنگهای شاد اکولین و شبکهبندی شفاف رنگها،به خلق تصاویری دلنشین دستزده؛تصاویری که از طنزی کودکانه و شیطنتآمیز در لیاوت و ترکیب عناصر تصویری برخوردار است.
اگرچه تنوع پرداختهای تیپیک در آثار بنی اسدی،چندان گسترده نیست و شخصیتهای انسانیاش به وفور در کتابهای دیگر تکرار میشود(که این ویژگی تقریبا در آثار دیگر تصویرگران نیز به چشم میخورد)،باوجود این،در تصویرگری کتابهای نوجوانان که عمدتا در دههء 70 روی میدهد،نوعی نگاه فلسفی به تصویرهایش را مییابد که به مهمترین عنصر تأثیرگذار در آثارش تبدیل میشود.
تصویرهای کتابهای«استاد خیمه شببازی میآموزد»،با تصویرگری بهزاد غریبپور،«کارخانه همه کاره»،با تصویرگری نور الدین زرین کلک و«یک حرف و دو حرف»با تصویرگری محمد رضا دادگر،از نمونههای موفق کتابهای هنری و علمی به شمار میرود که به حوزهء ادبیات مستند تعلق دارد و نمونههای مانند آن،در ادبیات کودکان بسیار نادر است.
حضور خیالگرایی و توجه به عناصر تعلیق، تداخل و ساختارشکنی در تصویرگری معاصر کتابهای کودکان که ابتدا از آثار تصویری فرشید مثقالی،بهمن دادخواه و نیکزاد نجومی در دهههای 40 و 50 آغاز شد،در دههء 60 در آثار بیشتر تصویرگران گسترش یافت؛تا جایی که در دههء 70،به عنصر مسلط و انکارناپذیر در تصویرگری بدل شد و این علاقهمندی تا به آن جا گسترش یافت که توجه به تصویرگری واقعگرایانه،حتی در ادبیات مستند و کتابهای علمی،به پایینترین حد خود رسید و در نتیجه، نمادهای واقعگرایانه و مستند که در تصویرگری رئالیستی امکان حضور مییابد،به شدت عقب رانده شد."