چکیده:
با مقایسه عملکرد وهابیان و امویان» به شباهتهایی میان آنان برخورد می شود
که در این نوشتار به برخی از آنها اشاره می شود که عبارتند از: کاستن از مقامات
پیامبر (ص) اظهار عداوت با مخصوصا امیرالمژمنین علی (ع) و
قلع و قمع مخالفین به ویژه شیعیان.
خلاصه ماشینی:
"أن معاویة وضع قوما من الصحابة و قوما من التابعین علی روایة أخبار قبیحة فی علی علیه السلام، تقتضی الطعن فیه و البراءة منه، وجعل لهم علی ذلک جعلا یرغب فی مثله، فاختلقوا ما أرضاه، منهم أبو هریرة و عمرو بن العاص و المغیرة بن شعبة، و من التابعین عروة بن الزبیر» چند صفحهی بعد دوباره از ابوجعفراسکافی نقل میکند که وی میگوید: «معاویه به سمره بن جندب، صد هزار درهم داد تا چنین روایت نقل کند که: آیات (و من الناس من یعجبک قوله فی الحیاة الدنیا و یشهد الله علی ما فی قلبه و هو ألد الخصام * و إذا تولی سعی فی الأرض لیفسد فیها و یهلک الحرث و النسل و الله لا یحب الفساد) (بقره/204- 205) درباره علی بن ابیطالب، و آیهی (و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات الله و الله رؤف بالعباد) (بقره/207) دربارهی ابن ملجم نازل شده است، اما وی قبول نکرد، دویست هزار درهم داد، ولی باز او قبول نکرد، سیصد هزار درهم به وی داد، باز هم قبول نکرد، تا این که چهارصد هزار درهم به او داد و سمره قبول نموده و آن را روایت کرد».
2 (ابن تیمیه، ج7، ص11، بیتا) اما با مراجعه به منابع حدیثی و تفسیری اهلسنت، به روایات متعددی برخورد «و قد وضع بعض الکذابین حدیثا مفتری: أن هذه الآیة نزلت فی علی لما تصدق بخاتمه فی الصلاة و هذا کذب بإجماع أهل العلم بالنقل وکذبه بین من وجوه کثیرة» «أجمع أهل العلم بالنقل علی أنها لم تنزل فی علی بخصوصه، و أن علیا لم یتصدق بخاتمه فی الصلاة، و أجمع أهل العلم بالحدیث علی أن القصة المرویة فی ذلک من الکذب الموضوع» میشود که به صراحت بیان میدارد؛ این آیه دربارهی امام علی(ع) نازل شده است."