خلاصه ماشینی:
"انعطاف این ابزار ناشی از این ویژگی است که بانک مرکزی از طریق تصمیمگیری در مورد میزان خرید و فروش اوراق قرضه،میتواند با دقت کافی نسبت به میزان کاهش و یا افزایش حجم پول تصمیم بگیرد،ضمن آنکه دیگر ابزارهای کنترل حجم پول مانند«نسبت سپرده قانونی»و«نرخ تنزیل مجدد» این انعطاف را هیچگاه نخواهند داشت.
مثلا اگر فردی مبادرت به خرید اوراق خزانه نماید که به آن مثلا 8 درصد بهره تعلق میگیرد،در این صورت،به طور کاملا قطعی میتوان بازده آینده این سرمایهگذاری را تعیین و آنرا بدون ریسک تلقی کرد، حال آنکه اگر به جای اوراق قرضه خزانه،اوراق قرضه بلندمدتتری را خریداری نماید،به دلیل احتمال بیشتر تغییرات نرخ بهره،این نوع سرمایهگذاری دارای ریسک بیشتری خواهد بود،و یا اگر یک سرمایهگذار به خرید سهام یک شرکت جدید اقدام نماید،به دلیل اینکه محدوده تغییر بازده این سرمایهگذاری زیادتر از انواع دیگر داراییهاست،چنین سرمایهگذاری را ریسکدار گویند و به همین ترتیب،پیشبینی فروش شرکتهایی با تولیدات متفاوت با پیشبینی فروش تولیدات مختلف یک شرکت واحد ممکن است درجات متفاوتی از ریسک را نشان دهد.
دو نوع اسناد خزانه اصلی شناخته شدهاند:نخست، اسناد روان،که در صورت لزوم،برای پاسخگویی به نیازهای کسری درآمد روزانه خزانه و تأمین سرمایه برای برخی از دارندگان وجوه اضافی،تهیه و منتشر میشود و معمولا خریداران آن سایر نهادهای دولتیاند(مانند صندوق بیمه ملی،سازمان سرمایهگذاری دولتی، کمیسیون بدهیهای ملی و مانند آن که در کشورهای شبیه انگلستان رواج دارند).
این اوراق قرضه برای ساختن تأسیسات زیر منتشر میشوند: شاخص یا معیار اصلی یرای تعیین میزان موفقیت اوراق قرضه طرحهای توسعه،همانا قابلیت و توان اقتصادی طرحهای مورد نظر است."