چکیده:
ردیابی شاخص، یک نوع سرمایهگذاری منفعل در بازار سرمایه است که هدف آن، تشکیل پرتفوی با تعداد محدودی از سهام است، بهطوری که رفتار و روندی مشابه با شاخص، داشته باشد. مدیریت فعال پرتفوی بهدنبال جلوزدن از بازدهی شاخص است، در حالیکه مدیریت منفعل بهدنبال دستیابی به بازدهی و ریسک متناسب با شاخص میباشد. رویکرد مدیریت منفعل پرتفوی بهدلیل هزینههای پایین بهشدت مورد توجه سرمایهگذاران قرار گرفته است. در این پژوهش بهمنظور ردیابی شاخص و شاخص بهبودیافته، از دو رویکرد همانباشتگی و همبستگی استفاده میشود. شاخص مورد نظر در تحقیق حاضر، شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران است. نتایج خارج از نمونه نشان میدهد که افزایش بازه زمانی دروننمونه، عملکرد مدلها را بهبود میبخشد. از طرفی، با توجه به خطای ردیابی، رویکرد همانباشتگی، عملکرد بهتری نسبت به رویکرد همبستگی دارد. از سوی دیگر، بر مبنای بازدهی پرتفویها و معیارهای نسبت اطلاعاتی و شارپ، عملکرد مدل در ردیابی شاخص، بهتر از ردیابی شاخص بهبودیافته است.
Index tracking is a passive investment which its aim is to form portfolio with limited number of stocks to catch same behavior in regard with the market index. The active portfolio management seeks to beat the market while passive portfolio management is looking for the similar risk-return pattern with market index. The passive portfolio management strictly has absorbed attention of investors because of its lower costs. In this research، cointegration and correlation approach are used for index tracking and enhanced indexing. Our benchmark index is Tehran Exchange Dividend & Price Index (TEDPIX). Out of sample results show that increase of in-sample time period will improve performance of models. Also، mentioning tracking error، cointegration approach has better performance than correlation approach. In the other hand، considering portfolio returns and information and sharp ratios، performance of model for index tracking is better than enhanced indexing.
خلاصه ماشینی:
اگر نتیجة آزمون مبنی بر مانایی پسماندها باشد، می توان نتیجه گرفـت کـه شـاخص و سری قیمت سهم های انتخاب شده هم انباشته اند و پرتفوی مدنظر می تواند بـه عنـوان نماینـده ای برای درون نمونه پذیرفته شود.
هدف از این پژوهش بررسی و مقایسة عملکرد روش های هم انباشتگی و همبستگی به منظور تشکیل پرتفوی ردیاب شاخص و همچنین شاخص بهبودیافته است .
بنابراین سؤال های پـژوهش به شرح زیر بیان می شوند: آیا عملکرد مدل هم انباشتگی در ردیابی شاخص ، بهتر از مدل همبستگی است ؟ آیا عملکرد مدل هم انباشتگی در ردیـابی شـاخص بهبودیافتـه ، بهتـر از ردیـابی شـاخص است ؟ معیارهای به کار رفته برای سنجش در این پژوهش برای بررسی عملکرد استراتژی انتخاب پرتفوی ، از میانگین بازده روزانه ، انحـراف معیار بازده روزانه و انحراف معیار بازده سالانه (σdaily٢٥٠ )، همبستگی روزانه و ماهانـه ، بتـا، چولگی ، کشیدگی ، خطای ردیابی و انحراف معیار آن استفاده شده اسـت .
. در این پژوهش پرتفوی ردیاب شاخص بهبودیافته با استفاده از رویکرد هم انباشتگی تشکیل شده و بازة زمانی خارج از نمونة تمام پرتفوی ها ١ سال است .
با توجه به نتایج پژوهش ، به مدیران سبد و سرمایه گذارانی که به دنبال رویکرد منفعلانه برای تشکیل پرتفوی هستند، پیشنهاد می شود که برای ردیابی شاخص از رویکرد هم انباشتگی استفاده کنند؛ البته در اجرای این مهم ، توجه به افزایش دورة درون نمونه در محاسبات مربوطـه ، ضـروری است .
International Journal of Finance amp; Economics, 10(3), 213–231.
Index-tracking optimal portfolio selection.
Journal of Banking amp; Finance, 23(1), 85-103.