چکیده:
در کلانشهری چون تهران بدلیل وجود گروههای شهری مختلف, منبعث از قومیتهای گوناگون» پدیدهی تضاد فرهنگی در آنواع نهادهای
اجتماعی به چشم میخورد. این تضاد و گسست فرهنگی درنهادی چون خانواده نمود بیشتری دارد. با این شرایط هم درمیان خانوادههایی
که درطبقهایی یکسانی از نظر اقتصادی قرار دارند و همچنین در درون خود خانوادههاء بعلت عدم تطابق در فرهنگها و نبود وفاق هنجاری
برای دستیابی به هدفی مشخص, ابزارهایی متفاوت و گاها نامشروع توسط اعضا انتخاب میشوند. از این منظر مهمترین نمود چنین وضعیتی
رواج محرومیت, بدبینی» بیاعتمادی و ناخشنودی, از عناصر اصلی شکلدهنده آنومی میباشد. باتوجه بهاینکه موضوع پیرامون بررسی آنومی
در میان خانواده شهری میباشد» تمرکز بروی این مسئله که چه عواملی باعث بوجود آمدن آنومی درخانواده شده واین آنومی چه تاثیری
روی بافت وخانواده شهری گذاشته است. زمینه بسیار مهمی در حل مسائل اجتماعی و فرهنگی دراین کلانشهر محسوب میشود. مورد
مطالعه شهر تهران میباشد که پژوهش حاضر به این نتیجه رسیده آنومی در بین خانوادهها براثر برخوردها و تضادهای فرهنگی جامعه
چندقومیتی و نبود وفاق هنجاری در درون خانوادهها بوجود آمده است.
خلاصه ماشینی:
براساس اهداف بیان شده میتوان فرضیه تحقیق را اینگونه بیان کرد که آنومی در خانوادههای شهر تهران بر اثر تصادمات و تضادهای فرهنگی جامعه چندقومیتی و نیز وجود گسست و کجروی و وفاق هنجاری در درون خانوادهها بوجود آمده است و در چنین فضایی، وقوع و گسترش آسیبهای اجتماعی هم در محیط خانواده و هم در جامعه تسری مییابد.
جدول (6): نتایج آزمون کایاسکوئر در مورد وضعیت سرپرستی خانوارها به تصویزر صفحه مراجعه شود chi-squared test وضعیت بعد خانوار: بررسی یافتههای تحقیق در جدول 7 نشان میدهد که بیشترین پاسخدهندگان یعنی حدود 50 درصد از خانوارها بین 5 تا 7نفر جمعیت دارند و این امر بیانگر آن است که در حدود نیمی از خانوارهای شرکت کننده در تحقیق پرجمعیت هستند یا به عبارتی خانوادههای ساکن در گتوها پرجمعیت محسوب میشوند.
جدول (9): نتایج آزمون کایاسکوئر در مورد وضعیت اشتغال سرپرست خانوار به تصویزر صفحه مراجعه شود وضعیت درآمد خانوار پاسخگویان: بررسی میزان هزینه ماهانه خانوارها از این جهت حائز اهمیت است که تا حدودی میتواند موید شدت و حدت برخی شاخصهای سنجش آنومی مانند نابرابری اجتماعی و محرومیت نسبی باشد.
ولی برای سایر گویهها میتوان با همان میزان اطمینان گفت هفت گتو مختلف از نظر بدبینی اجتماعی، آنومی فردی، ناسازگاری منزلتی، بیاعتمادی، دین گریزی، کاهش امید به زندگی و نابرابری تفاوت معنیدار با هم دارند؛ زیرا سطوح معنیداری بدست آمده در این گویهها کمتر از 0.