چکیده:
هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل ساختاری مهارتهای مطالعه، احساس خودکارآمدی و ارزشیابی دانشجویان از کیفیت برنامه درسی در دانشگاه شیراز بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه شیراز بوده است. شرکتکنندگان 261 نفر از دانشجویان (199 نفر دختر، 62 نفر پسر) بوده که با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده مقیاسهای مهارت مطالعه، احساس خودکارآمدی و ارزشیابی از کیفیت برنامه درسی بوده که پس از محاسبه روایی و پایایی ابزارها اجرا شده است. دادهها با استفاده از روشهای آماری همبستگی و تحلیل مسیر، تحلیل آماری شده اند. یافتهها نشان داد؛ مهارتهای مطالعه دانشجویان به طور مستقیم بر ارزشیابی آنان از کیفیت برنامه درسی تاثیر مثبت و معنادار دارد. مهارتهای مطالعه دانشجویان به طور مستقیم بر احساس خودکارآمدی آنان تاثیر مثبت و معناداردارد. مهارتهای مطالعه دانشجویان به طور غیر مستقیم با واسطهگری احساس خودکارآمدیشان بر ارزشیابی آنان از کیفیت برنامه درسی تاثیر مثبت و معنادار دارد. بر اساس یافتههای به دست آمده مهارتهای مطالعه دانشجویان به طور مستقیم احساس خودکارآمدی و ارزشیابی مثبت آنان از کیفیت برنامه درسی را افزایش میدهد همچنین مهارتهای مطالعه دانشجویان به طور غیر مستقیم و با واسطه احساس خودکارآمدی میتواند ارزشیابی مثبت آنان از کیفیت برنامه درسی را تحت تاثیر قرار دهد. مهارتهای مطالعه با ایجاد انگیزه در دانشجویان، فعالیت بیشتر آنان را به دنبال دارد. این مهارتها راهبردهای یادگیری هستند که به دانشجویان کمک میکنند تا اطلاعات را به شیوهای اثربخش سازماندهی و تحلیل نموده و به کار برند. این مهارتها نه تنها برای موفقیت در بعد تحصیلی بلکه برای سایر ابعاد زندگی مهم هستند و به دانشجویان کمک میکنند تا تبدیل به دانشجویانی مادامالعمر شده و ابعاد مالی، اقتصادی و شغلی خود را نیز مدیریت نمایند. تسلط بر مهارتهای مطالعه و یادگیری، اعتماد به نفس و خودکارآمدی دانشجویان را افزایش میدهد و به آنها کمک میکند که رویکردهای خود را تغییر داده و راهبردهای متفاوتی را برای رسیدن به موفقیت امتحان کنند.