از منظر روان‌شناختی اگر جامعه‌ای در تعادل روحی و فکری متناسب با ساختار فرهنگی‌اش، قرار گرفته باشد، حضور نمادی از کشورش و به‌طور خاص پدیده‌ای به نام فوتبال، در ابعاد گسترده جهانی می‌تواند به رشد ذهنی و شناخت مردم از توانایی‌های خودشان منجر شود؛ در غیر این‌صورت در صورتی که جامعه از کمبودهای روحی و روانی رنج ببرد، مشارکت در چنین حضور جهانی، به گزافه‌گویی اجتماعی می‌انجامد.
صعود به جام جهانی اگرچه فرصتی است برای خود باوری مردم، بدون در نظر گرفتن شبحه به دست آمده، که بدون تردید اگر به درستی مدیریت شود، خوشایند خواهد بود، نباید از فرصت‌طلبی متقارن که در چنین شرایطی برای سوء استفاده اجتماعی، اقتصادی و سیاسی به وجود می‌آید هم غافل ماند.
(
, 
, 
)
