چکیده:
چکیده نشانهشناسی ساختارگرا چگونگی شکلگیری معنا و بازنمود واقعیت را بررسی میکند و معتقد است که دالّ و مدلول به شدّت با یکدیگر پیوند دارند و ارتباطی پیآیند میان آنها برقرار است، به گونهای که هر دالّی یادآور مدلولی خاص در ذهن است. این نوع نشانهشناسی تقابلهای دوگانه را عناصری بنیادین در بررسی ساختاری و معنایی آثار ادبی و از اصلیترین روشهای دستیابی به ساختار متن میداند. این پژوهش با هدف تحلیل و تبیین گفتمان مؤثر بر ساختار زبان و اندیشه در سرودههای رضوی شاعران دفاع مقدّس بر اساس انواع زوجهای متقابل در سطح واژگانی و معنایی با رویکردی توصیفی- تحلیلی انجام شده و زوجهای متضاد و تقابل معنایی واژگان را معطوف به مفاهیم و جلوههای ازلی- ابدی پایداری بررسی کردهاست، چنان که جهان دوگانههایی را که در ساختار این اشعار پنهان است، آشکار گردانیده و انواع تقابلهای واژگانی مدرّج، مکمل، دوسویه، ضمنی و صوری، جهتی، خطی و متقاطر و همسنگ و تقابل معنایی مفاهیم و موضوعاتی نظیر: لطف/ قهر، فقر/ غنا، پاکی/ پلیدی، عشق/ عقل، ظلمت/ نور، کفر/ دین، بیماری/ شفابخشی، ظلمستیزی/ ستمگری، شجاعت/ زبونی، غربت/ آشنایی و نیز تقابل دو رنگ سبز و سرخ را در شعر رضوی شاعران دفاع مقدّس تحلیل کردهاست تا شگردهای بهرهگیری شاعران را از جفتهای متقابل برای تبیین شخصیت متعالی امام رضا (ع) در یکساننگری انسانی نشان دهد.
Structuralist semiotics examines the formation of meaning and the representation of reality, and believes that the sign and signifier are strongly linked to each other, and that there is a link between them, in which each sign is a reminder of a specific sign in mind. This type of semiotics of dual contrasts is a fundamental element in the structural and semantic analysis of literary works and also one of the main methods for achieving the structure of the text. The present research aims to analyze and explain the effective discourse on the structure of language and thought in the poems of Razavi, based on the types of mutual couples at the level of lexical and semantic descriptive-analytic approach, and the conflicting couples and the semantic interaction of the vocabulary focus on the concepts And the eternal-eternal effects of perseverance, as the world reveals the dualities that are hidden in the structure of these poems, and the types of dialectical, complementary, double-sided, implicit, and formal, axial, linear, and semitransparent semantic opposites Concepts and subjects like: grace / grief, poverty / richness, purity / filth, love / Reason, darkness / light, disbelief / religion, illness / healing, oppression / oppression, courage / blackmail, roving / familiarity, and also the contrast between green and red in poetry of Razavi, the poets of the sacred defense, have analyzed the poetry practices of The mention of mutual couples in the poems of Razavi,
خلاصه ماشینی:
این پژوهش با هدف تحلیل وتبیین گفتمان مؤثر برساختار زبان واندیشه درسروده های رضوی شاعران دفاع مقدس بر اساس انواع زوج های متقابل درسطح واژگانی و معنایی با رویکردی توصیفی- تحلیلی انجام شده و زوج های متضاد و تقابل معنایی واژگان را معطوف به مفاهیم و جلوه های ازلی- ابدی پایداری بررسی کرده است ؛ چنان که جهان دوگانه هایی راکه درساختاراین اشعارپنهان است ، آشکار گردانیده و انواع تقابل های واژگانی مدرج ، مکمل ، دوسویه ، ضمنی و صوری، جهتی، خطی و متقاطر و هم سنگ و تقابل معنایی مفاهیم و موضوعاتی نظیر: لطف / قهر، فقر/ غنا، پاکی/ پلیدی، عشق / عقل ، ظلمت / نور، کفر/ دین ، بیماری/ شفابخشی، ظلم ستیزی/ ستمگری، شجاعت / زبونی، غربت / آشنایی و نیز تقابل دو رنگ سبز و سرخ را در شعر رضوی شاعران دفاع مقدس تحلیل کرده است تا شگردهای بهره گیری شاعران را از جفت های متقابل برای تبیین شخصیت متعالی امام رضا (ع ) در یکسان نگری انسانی نشان دهد.
قزوه در بیتی خطابی امام رضا (ع ) را سورة اعراف و قبلۀ هشتم میخواند که تلمیح به نور معارف رضوی است و شاعر تقاضای بهره گرفتن از این نور معرفت و ایمان دارد و رویکرد غلبۀ نور بر ظلمت یکی از جلوه های پایداری با نمودی ازلی است : ای سـورة اعــراف من ای قبـــلۀ هشتــم در ظلـمت من پنجـــره ای بازکـن از نور (قزوه ،١٣٩١: ٤٥) ٢-٢-٨- تقابل کفر و ایمان با وجود رویارویی دو جهان بینی متضاد بیاعتقادی به خداوند و باور ناشی از نگرش وحدت وجودی در سروده های رضوی شاعران دفاع مقدس ، گسترة دید فراتر از باورها و عقاید دینی است و مساوی دیدن همه و حسن خلق با همه چه کافر و چه مؤمن که سنت معصومین (ع ) و سفارش دین اسلام است ، در سیرة حضرت رضا (ع ) نیز دیده میشود (بیهقی، ١٤٢٤: ٢٧٤٦).