چکیده:
معماری و سینما مجموعهای از هنر و فنونی هستند که به کمک دستان توانای معمار و فیلمساز درهم آمیختهاند. معماری و سینما هر دو به ایجاد فضا و روح زندگی میپردازند و در فرآیند ادراک فضا، هر دو هنر به اصول مشترکی پایبندند. جهان معماری و دنیای سینما از عناصر بنیادی مشترکی همچون صحنه، فضا، نور، حرکت و دید برخوردارند. هنر معماری در سینما به عنوان عامل اصلی ایجاد تعادل و هماهنگی در شکل تصاویر و ترکیب صحنه مطرح میشود. خاصیت مکانی یا زمانی فضا، رنگ، نور، سایه روشن تاثیر متفاوتی بر بیننده میگذارد. همچنین فضاهای بصری مهمترین عامل بیان در فیلم هستند. عوامل بصری موجود در بافت یک بنای معماری مانند: «رنگ، سطح، خط، نقطه و ...» نیز میتواند عوامل بصری برای پس زمینه تصاویر یک فیلم باشند و معانی مورد نظر کارگردان را تقویت کند و فیلمسازان با بهرهگیری از معماری از طریق معنا و فضاسازی بصری به شخصیتپردازی، ایجاد هویت و خلق مکان بپردازند. در این میان فضاهای شهری و بناهای معماری به عنوان مکان یک رویداد فیلم از اهمیت زیادی برخوردارند و معرف موقعیت زمانی، فرهنگی، تاریخی، اجتماعی و ... در فیلم هستند. به طوری که توجه به مقوله شهر در سینما به صورت جدی و آگاهانه، ایده جدیدی است که میتواند مورد توجه کارگردانان و فیلمسازان قرار گیرد. فضاهای شهری ما در سینمای ایران باید دارای شخصیت گردیده و به عبارتی منعکس کننده هویت ایرانی باشند. در این مقاله بر آنیم به ارتباط متقابل معماری و سینما به عنوان دو عنصر مکمل و نقش آنها درهویت بخشی به مکانها و فضاهای شهری، پرداخته و همگامی این دو هنر و فن را مورد بحث و بررسی قرار دهیم.
Architecture and the cinema are series of arts and techniques combined by talented architects and filmmakers. Sharing common elements (including the scene, the atmosphere, light and view), they both deal with the creation of sense of life and adhere to common principles as well. Regarding that the scene, color, light and contrast provide spectators with different impressions; architecture is considered as a key element to set up balance and harmony in graphic composition of the shots. Visual spaces are substantial means to reflect the main idea in a film. The visual components of a building such as color, surface, line, point and etc, serve as the graphic elements of the background and thus present the directors theme and contribute to the creation of sense of place and identity. Urban spaces and architecture could represent the historical period as well as cultural and historical situation in a film. In this article we set out to discuss the mutual relation of architecture and cinema as a complementary couple and study their collaborative roles in establishing the identity of urban spaces and places.