احتجاجات و سؤالات و توضیحات پرسش و پاسخ

"جواب دیگر از انجمن ادب شیراز(استاد واجد): نکال شب که کند در قدح سیاهی شب‌ در او شرار چراغ سحرگهان گیرد از قصیدهء معروف حضرت لسان الغیب و«سپیده دم که صبا بوی بوستان گیرد»،این بیت در نسخهء چاپ پژمان متروک و در نسخهء چاپ قدسی و چاپ دکتر غنی بهمین صورت ثبت شده ولی در حاشیة چاپ دکتر غنی اظهارنظر کرده‌اند که بجای نکال باید ذکال باشد. همین توضیح مختصر در تصور معنی بیت کافی بنظر می‌آید ولی از لحاظ رعایت تناسب الفاظ یک نقطهء تاریک پیش‌بینی میشود که جا دارد بپرسند مناسبت لفظ ذکال با مشک و شب با سیاهی و سحر و شرار با چراغ در ترکیب بیت آشکار است و همه الفاظ متناسب بکار برده شده تنها لفظ قدح در این میانه ناآشنا و بیگانه آمده که با هیچیک همرنگ و هم پیوند نیست."