شعر - مجله کیهان فرهنگی ادب و هنر

بار سفر بزرگ {Sتو کیستی و چه‌ای،چه می‌خوانی؟#از بسته‌ترین دریچه می‌خوانیS}{Sدر چشم تو طرح خنده‌ای زخمی‌ست#در حنجره‌ات پرنده‌ای زخمی استS}{Sچشمت همه سپیده را گشته‌ست#پیشانی‌ات از بهار برگشته‌ستS}{Sاز کتف تو رازیانه می‌بارد#هنگام که تازیانه می‌باردS}{Sتو دوش به دوش پونه می‌مانی#در خون و عطش چگونه می‌مانی؟S}{Sدل تا عطشش زبانه می‌گیرد،#چشمان تو را بهانه می‌گیردS}{Sهر چند شب مرا پناهی نیست#از چشم تو تا سپیده راهی نیستS}{Sمن با خلجان زخم می‌خوانم#با هر چه دهان زخم می‌خوانمS}{Sبر سرخ‌ترین ستیغ رقصیدم#من بر لبه‌های تیغ رقصیدمS}{Sاین خاک،سترون ست می‌دانی؟#این کشته دل من ست می‌دانی؟S}{Sاین کشته،خموش و سرد می‌خواند#این کشته به کودکیم می‌ماندS}{Sدر برزخ تن،نکشتمش ای عشق#باور کن،من نکشتمش ای عشقS}{Sاین کشته شبی تب عطش را کشت#این کشته خودش،شبی،خودش را کشتS}{Sای شورش آب‌های دور از من#ای خون هماره در عبور از منS}{Sمن زخم دل سترگ را بستم#بار سفر بزرگ را بستمS}{Sمن سایه به سایه با تو می‌آیم#من با تو،با تو،تا تو می‌آیمS}{Sاز قلبم داغ تازه را بردار#از شانه‌ام این جنازه را بردارS}{Sتو کیستی و چه‌ای،چه می‌خوانی#از بسته‌ترین دریچه می‌خوانیS} گل و نان {Sدلتنگم و خسته،خسته و گم،مردم!#لبریزم از التهاب گندم،مردم!S}{Sدیشب چه گذشت بر شما بی‌گل و نان؟#دلواپس تانم آی مردم!مردم!S} نذر {Sاگر آن سبز قامت رونماید#در باغ خدا را می‌گشایدS}{Sتنم را فرش کردم تا بتازد#دلم را نذر کردم تا بیایدS} ریحانه از چشم‌هایت آتشی می‌افروزی برای من زمستان، بر شعرهایم می‌بارد.