خلاصه ماشینی:
نظري به وضعيت حجاب در ايران تا دستور کشف حجاب در دوره پهلوي اول با توجه به اسناد موجود در دوره حکومت صفويه ، حجاب زن ايراني همان لباس هاي بلند سنتي و ملي بود که در ادوار مختلف تاريخي به عنوان پوشش استفاده مي شد.
بعد از اين پيش زمينه ها بود که کارگزاران انگلوفيل دربار رضاخان موفق شدند نسبت به تنظيم برنامه هاي ضد مذهبي خود از طريق کشف حجاب اقدام نمايند؛ بنابراين براي اعلام رسمي اين جريان برنامه هايي ترتيب داده شد تا بالأخره روز ١٧ دي ماه ١٣١٤ فرا رسيد.
بدين صورت که از يک سو اقدامات سازمان يافته از سوي فرماندار مراغه و فرماندهان نظامي و انتظامي و رؤساي ادارات در مورد زمينه سازي براي اجراي کشف حجاب و از سوي ديگر واکنش علما و روحانيان ، معتمدين و بازاريان و توده مردم براي مقابله با اين امر، مراغه را آبستن حوادث بسيار مي نمود.
در نامه اي که توسط آقاي فرخ بايبوردي رئيس پست و تلگراف و تلفن وقت مراغه به وزارت متبوعه اش ارسال شده ، به عدم حضور خانم هاي اکثر رؤساي ادارات و انجمن شهر مراغه در جشن ها و مراسم ها اشاره شده است .
متن نامه وزارت داخله به شرح ذيل است : رياست اداره کل شهرباني از قرار گزارش استاندار ٤ کشف حجاب در مراغه عملي نشده و اين عدم پيشرفت را بر اثر بي کفايتي و يا عدم توجه رئيس شهرباني آنجا مي داند و تقاضاي تغيير او را نموده است .
وزيري در گزارش خود به سرهنگ مختار، مسئله بي کفايتي رئيس شهرباني مراغه را رد کرده و دليل عدم اجراي کشف حجاب را خارج نشدن بانوان مراغه اي از منزل عنوان مي کند.