چکیده:
انقلاب اسلامی ایران از متمایزترین و شاخصترین انقلابهای جهان است که در قرن بیستم؛ در بهت و حیرت تمامی تحلیلگران، برنامهریزان و سازمانهای جاسوسی و اطلاعاتی دنیای استکبار به وقوع پیوست. از سوی دیگر، یکی از کشورهای که در این اواخر پدیده انقلاب را تجربه نموده است کشور تونس است. سلسلهای تظاهرات گسترده اجتماعی (۲۰۱۰–۲۰۱۱) سرانجام منجر به انقلاب معروف به «یاسمین »در تونس گردید. در نوشتار پیش رو در پی مقایسه زمینهها، اهداف و دستاوردهای این انقلاب با انقلاب یاسمین تونس هستیم و تلاش خواهیم نمود به این پرسش پاسخ دهیم که انقلاب یاسمین تونس در مقایسه با انقلاب اسلامی ایران چه شباهتها و تفاوتهایی در زمینهها، اهداف و دستاوردهایش دارد؟ نتیجه مطالعات و اطلاعات موجود نشان میدهد که انقلاب تونس شباهتها و اشتراکهای فراوانی با انقلاب اسلامی در ایران دارد و در بسیاری از موارد متأثر از آن نیز هست. با وجود شباهتهای بسیار بین هر دو انقلاب، تفاوتهای آنان نیز فراوان است و قابل مقایسه با شباهتهای آن دو نیستند. تفاوت و اختلاف هردو انقلاب در اهداف و دستاودرها چشمگیر و آشکار دیده میشود که مهمترین آن نبود رهبری واحد و متمرکز، فقدان ایدئولوژی و گرایشهای دینی، عدم استقلال و به ویژه استقلال سیاسی هستند.
خلاصه ماشینی:
(معینی پور، 1387: 165 ـ 135) از مطالعه و بررسی عوامل و زمینههای هردو انقلاب به این نتیجه میرسیم که درست است انقلاب تونس بی شباهت با انقلاب اسلامی در ایران نیست و بی تأثیر از آن نیز نبوده است؛ ولی تفاوت اساسی عوامل و زمینه انقلاب تونس همانطوریکه که بسیاری از محققان بیان کردند با انقلاب اسلامی در این است که عامل اقتصادی در انقلاب تونس عامل تعیین کننده بوده است برخلاف انقلاب اسلامی که ایدئولوژی و عامل فرهنگی در انقلاب به صورت عامل برجسته خود را نشان میدهد.
مهمترین آرمانهای سیاسی انقلاب اسلامی عبارتاند از: براندازی نظام سلطنتی و ایجاد حکومتی دینی و مستقل؛ اداره امور کشور بر اساس شورا، دعوت به خیر و امربهمعروف و نهی از منکر؛ نفی هرگونه ستمگری، ستمکشی، سلطه گری و سلطهپذیری؛ امنیت داخلی، سانسور و تجسس مگر بهحکم قانون؛ آزادی نشریات، مطبوعات اجتماعات و راهپیماییها و تأمین آزادیهای سیاسی و اجتماعی در حدود قانون؛ اتکا به آرای عمومی در اداره کشور و مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت خویش؛ طرد کامل استعمار و جلوگیری از نفوذ اجانب؛ محو هرگونه استبداد و خودکامگی و انحصارطلبی؛ تقویت کامل بنیه دفاع ملی برای حفظ استقلال و تمامیت ارضی نظام اسلامی؛ تنظیم سیاست خارجی کشور بر اساس معیارهای اسلام و تعهد برادرانه نسبت به همه مسلمانان و حمایت بیدریغ از مستضعفان جهان؛ ایجاد روابط صلحآمیز متقابل با دول غیر محارب؛ حمایت از مبارزه حقطلبانه مستضعفان در برابر مستکبران در هر نقطه از جهان، در عین خودداری کامل از هرگونه دخالت در امور داخلی ملتهای دیگر.