تحلیل شناختی شیوۀ معناسازی درگفتمان سینما بر پایۀ نظریۀ آمیختگی مفهومی: مطالعۀ موردی فیلم فروشنده مقاله

هدف از این پژوهش تحلیل شناختی معناسازی در گفتمان سینما بر پایۀ شبکه‏های آمیختگی مفهومی فوکونیه و ترنر (2002) است. مطالعۀ حاضر با بهره‌گیری از روش تحلیل محتوای کیفی و با رویکرد توصیفی-تفسیری، شیوه‏های انطباق و عناصر سازندۀ شبکۀ مفهومی آمیختۀداستان فیلم ایرانی فروشنده به کارگردانی اصغر فرهادی را از نظر می‌گذراند. نظریۀآمیختگی مفهومی نظامی از شناخت پشت صحنه را نشان می‏دهد که در بر گیرندۀ مقوله‏بندی، نگاشت‏ها، فرافکنی‏های ساختاری و محرک‏های ذهنی پویا است. وجود فضاهای درونداد متعدد، روابط حیاتی مختلف چون هویت، علت و معلول، تغییر، زمان و بازنمایی از جمله مواردی است که به فروشنده یک ساختار آمیختۀ آینه‏ای می‌دهد و مفهوم آمیختۀ خسران و هبوط از آن استنباط می‏شود. نتایج این مطالعه بر ضرورت توجه به ذهن در مطالعات گفتمانی تأکید می‏کند و نشان می‏دهد گسترش کاربرد نظریۀ آمیختگی مفهومی به واکاوی گفتمان سینما می‏تواند در تبیین شیوه‌های معناسازی در صنعت فیلم‏سازی و سینما مؤثر باشد.