چکیده:
ﻫﺪف: اﺣﺴﺎس رﺿﺎﻣﻨﺪی ﺷﻐﻠﯽ از اﺳﺎﺳﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺆﻟﻔﻪ ﻫﺎی ﺑﻬﺪاﺷﺖ روان، ﭘﻮﯾﺎﯾﯽ، ﮐﺎرآﻣﺪی و ﺧﻼﻗﯿﺖ ﺷﺎﻏﻠﯿﻦ ﻫﺮ ﺷـﻐﻞ و ﺣﺮﻓﻪ ای اﺳﺖ. در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ و ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ اﺳﺘﺎدان و ﮐﺎرﮐﻨﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﻫـﺎی ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﻌﻠﻢ آذرﺑﺎﯾﺠﺎن، ﺗﺒﺮﯾﺰ و ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﻬﻨﺪ ﺑﻮده اﺳﺖ. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ: ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع زﻣﯿﻨﻪ ﯾﺎﺑﯽ، ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ، ﻏﯿﺮ آزﻣﺎﯾﺸﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ اﺳـﺘﺎدان و ﮐﺎرﮐﻨـﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺎی ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﻌﻠﻢ آذرﺑﺎﯾﺠﺎن، ﺗﺒﺮﯾﺰ و ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺳﻬﻨﺪ و ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد 1610 ﻧﻔﺮ ﺑـﻮد ﮐـﻪ ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧـﻪ ﮔﯿـﺮی ﻣﻨﻈﻢ ﺗﻌﺪاد 365 ﻧﻔﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﯾﺪ. اﺑﺰار ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﭙﮑﺘﻮر ﺑﻮد. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ در زﻣﯿﻨﻪ ی رﺿﺎﯾﺖ از ﺣﻘﻮق، ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ و ﻣﺎﻫﯿﺖ ﮐﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﻌﻠﻢ آذرﺑﺎﯾﺠﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑـﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺒﺮﯾﺰ از رﺿﺎﯾﺖ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در ﻣﺆﻟﻔﻪ ی رﺿﺎﯾﺖ از ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﺎر، ﮐﺎرﮐﻨـﺎن داﻧﺸـﮕﺎه ﺳـﻬﻨﺪ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ ﮐﺎرﮐﻨﺎن دو داﻧﺸﮕﺎه از رﺿﺎﯾﺖ ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﻣﺆﻟﻔﻪ رﺿﺎﯾﺖ از ارﺗﺒـﺎط ﮐﺎرﮐﻨـﺎن داﻧﺸـﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿـﺖ ﻣﻌﻠـﻢ آذرﺑﺎﯾﺠﺎن از رﺿﺎﯾﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺎرﮐﻨﺎن دو داﻧﺸﮕﺎه دﯾﮕﺮ ﺑﻮد.
خلاصه ماشینی:
در پژوهش حاضر هدف بررسی ارتباط بین رضایت شغلی و سلامت روانی استادان و کارکنان دانشگاه هـای تربیت معلم آذربایجان ، تبریز و صنعتی سهند بوده است .
تعداد دیگری از نظریه ها بر فرآیند های شناختی تأکید دارند، فرآیندهایی که سبب کار کردن و باقی ماندن کارکنان در یک سازمان خاص مـی شـود و اساسـا بـر دو مؤلفـه درون دادها (شامل آنچه که افراد با خود به محیط کاری می آورند، مانند مهارت هـای اختصاصـی اسـتعداد یـا تلاش های کاری شدید)، و برون دادها (آنچه کارکنان از شغل خود به دست می آورنـد ماننـد دسـتمزد، فرصت پیشرفت ومزایای جانبی) تأکید دارد و رضایت شغلی حاصل همخوانی این دو مؤلفه با یکـدیگر است (گنجی، ١٣٨٢).
این آزمون تفاوت معنی داری را بین گروه های مختلف تحصیلی در زمینه رضایت از حقوق ، رضـایت از ارتقا، رضایت از مزایای شغلی، رضایت از پاداش ، ماهیت کار و رضایت شغلی کل مشـخص نمـود.
در زمینه نقش جنسیت در رضایت شغلی نتایج پژوهش نشـان داد مـردان در مؤلفـه هـای رضـایت از حقوق ، ارتقا، مزایای شغلی، پاداش ماهیانه و رضایت کلی نسبت به زنان از رضایت بالایی برخوردارند ولی در مؤلفه های رضایت از سرپرست ، شرایط کار، همکـاران ، ارتبـاط و ماهیـت کـار بـین دو جـنس تفاوت معنیداری مشاهده نگردید.
این یافته با نتایج پـژوهش هـای مـرادی (١٣٧٢)، خسـروی (١٣٨٢)، ویرجینیا (٢٠٠٥) و فایرستون و همکاران (١٩٩٩) مبنی براینکه مردان نسبت بـه زنـان از رضـایت شـغلی بالایی برخوردارند هماهنگ است ولی با یافته های گوهری بهبهانی (١٣٧٥(، سینگ وهمکاران (٢٠٠٤) و هومن ( ١٣٨١( مغایر میباشد.