چکیده:
هدف: آموزش مجازی(الکترونیکی) به عنوان یکی از پیشرفتهای نو ظهور فناوری اطلاعات و ارتباطات، ابزاری قدرتمند برای ارتقای کیفیت و کارایی آموزشی میباشد. این پژوهش با مطالعه امکانات موجود در مدارس متوسطه روستایی و عشایر درصدد پاسخ به این سوال است که آیا میتوان نظام آموزش مجازی را برای دانش آموزان عشایری و روستایی راه اندازی کرد یا خیر؟ پژوهش حاضر با هدف امکانسنجی استقرار آموزش مجازی در مدارس متوسطه مناطق روستایی و عشایری استان لرستان در چارچوب 6 مولفهی زیرساخت سختافزاری، زیرساخت نرمافزاری، اقدامات فرهنگی، محتوای الکترونیکی، منابع مالی و نظام پشتیبانی و نیروی انسانی متخصص صورت گرفته است.
مواد و روشها: در این پژوهش از روش پژوهش توصیفی- پیمایشی (زمینهیابی) استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل معلمان، کارشناسان فناوری اطلاعات و ارتباطات و کادر اجرایی مدارس متوسطه مناطق روستایی و عشایری استان لرستان با تعداد 1223 نفر میباشد که با استفاده از جدول مورگان تعداد 292 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود. تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش حاضر در دو سطح آمار توصیفی، آمار استنباطی و تحلیل عامل تاییدی با نرم افزار SMARTPLS2صورت گرفته است.
بحث و نتیجهگیری:یافتهها نشان داد که جامعه مورد مطالعه از حیث زیرساختهای نرمافزاری و سختافزاری آمادگی لازم جهت استقرار آموزش مجازی را داراست و امکان استقرار آموزش مجازی از نظر نیروی انسانی متخصص در حد متوسط و از لحاظ اقدامات فرهنگی، منابع مالی و پشتیبانی و محتوای الکترونیکی وجود ندارد، نهایتا با توجه به شرایط، امکان استقرار آموزش الکترونیکی در مدارس متوسطه روستایی و عشایر استان لرستان وجود ندارد