چکیده:
فرایند دموکراتیک شدن فضاهای شهری با حضور تکنولوژی به منظور ارتقاء کیفیت کنش اجتماعی شهروند ایرانی در جامعه ی ایران سازوکاری است که این رساله در پی شناخت و معرفی آن می باشد. این شناخت از دو جهت مورد بررسی قرار گرفته است؛ نخست بررسی مفاهیم کلیدی در این راستا. بدین منظور مفاهیم تکنولوژی و دموکراسی، عوامل شکل دهنده و تاثیر و تاثر آن ها مورد مداقه قرار گرفته است. دوم بررسی تکنولوژی به عنوان یک عامل اساسی در فرایند تبدیل شدن فضای شهری به سیستم تکنیکی-اجتماعی و معرفی نوع تکنولوژی مناسب برای فضای دموکراتیک شهری. بدین جهت با استفاده از روش کیفی و رویکردی تفسیرگرایانه به نگرش ها و فرایند شکل گیری شهروندی در جامعه ی ایران و شهروند مسئول در بطن جامعه ی کنونی پرداخته و مدل راهبرد و سیاست سرزمینی ایران را مبنایی بر بحث و تبادل نظر و معاشرت شهروند(از جنبه ی تاریخی- مفهومی) در جامعه ی ایران معرفی می نماییم. در ادامه با تعریف فضای عمومی، نحوه ی ارتباط افراد با آن و تعامل فرد با تکنولوژی(با ماهیت سیستم تکنیکی- اجتماعی) به تعریف و بسط مفهوم فضای دموکراتیک در جهت شکل گیری شهروند مسئول و توسعه و اعتلای کیفیت کنش اجتماعی شهروند ایرانی می پردازیم. در راستای مفاهیم مطرح شده و در بخش ابزار تولید فضای دموکراتیک شهری، از معماری بایونیک(bionic) بدلیل خصوصیات طراحی و نوع تعامل افراد با آن بهره برده شده و مفهومی بدیع به این نوع معماری وارد شده است که همان فضای دموکراتیک شهری برای شهروند ایرانی می باشد.
خلاصه ماشینی:
بر این اساس کاملا ضروری بهنظر میرسد در سطح جامعه(شهر) فضاهایی جهت آشنایی و فهمش شهروندان با مقولهی تکنولوژی در فضای معماری(که میتواند صورتی بومی داشته باشد) و نیز ایجاد و رشد کیفیت کنش اجتماعی شهروندان ایرانی، طراحی شود.
گرچه در رسالهی لودویگ فلک 1 (1935) در زمینه پیدایش و توسعه یک واقعیت علمی به بسیاری از موضوعات کلیدی STS اشاره شده بود همانند: مطالعات علمی / تاریخچه تکنولوژی / جامعه و تکنولوژی / علم، مهندسی و مطالعات سیاست های عمومی/ غیره تمایل به تکنولوژی (و فراتر از آن) بطور قطع همانطور که یکی از زمانهای مهم و روشن در توسعهی STS در میانهی دهه 1980 است، برای مطالعات تکنولوژیک و بررسی طیف وسیعی از علاقمندیهای منعکس در علم نیز اینگونه میباشد.
به عبارتی اگر چه بهعنوان مثال در دههی گذشته تعداد زیادی پارک و فضای سبز در تهران و بهویژه در جنوب شهر ایجاد شدهاند 4 اینکه این فضاها واقعا عمومی(به معنای محلی برای تعامل و گفتمان اجتماعی) هستند 5 محل تردید است(دامیانی, جووانی.
بهعنوان مثال در هلند شامل: کثرت باوری، فرد باوری، ضرورت حضور فضای گفتمان، حصول اجماع و توافق میان اندیشه ها و آرای متکثر و گاها متضاد، افکار برابری طلبانه، جنبش های فمنیستی و پسا مارکسیستی و غیره praxis the political public space space for public برخی فضاهای عمومی علاوه بر مجهز بودن به دوربینهای مدار بسته برای کنترل شبانهروزی، در ساعات خاصی از روز با ارسال امواج ماورای صوتی 1 که تنها توسط نوجوانان بین 25-18 سال قابل شنیده شدن است از پاتوق کردن این گروهها در فضا جلوگیری میکنند.