چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی رابطه حمایت اجتماعی و تابآوری با اضطراب اجتماعی و درماندگی روانشناختی مادران کودکان استثنایی است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران کودکان استثنایی شهرستان خلیلآباد کاشمر (۴۲n=) در سال ۹۸-۱۳۹۷ بودند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه حمایت اجتماعی زیمت و همکاران (۱۹۸۸)، تابآوری کانر و دیوسون (۲۰۰۳)، اضطراب اجتماعی کانور و همکاران (۲۰۰۰) و درماندگی روانشناختی دراگیدس (۱۹۹۸) بود. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل آماری شدند.
نتایج نشان داد که بین تابآوری و حمایت اجتماعی با اضطراب اجتماعی و درماندگی روانشناختی مادران کودکان استثنایی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد حمایت اجتماعی ۴۷ درصد از تابآوری و تابآوری، ۳۹ درصد از اضطراب اجتماعی و ۲۱درصد از درماندگی روانشناختی مادران کودکان استثنایی را تبیین میکند. با توجه به نتیجه مذکور و اهمیت سلامت روانی مادران، خصوصا دغدغههای ویژه مادران کودکان استثنایی و احتمال اضطراب اجتماعی و درماندگی روانشناختی بالای این دسته از مادران، توجه به توانمندسازی روانی اجتماعی این مادران از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین با ارتقای توانمندسازی روانی اجتماعی مادران کودکان استثنایی می توان در کاهش مشکلات روانی اجتماعی این مادران گامهای اساسی برداشت.
he purpose of this study is to investigate the relationship between social support on one hand, and resiliency and social anxiety and psychological distress in mothers of children with special needs on the other. The research method applied in terms of purpose and method is a descriptive correlation type. The statistical population of the study included all mothers of children with special needs in Khalil Abad city of Kashmar in 2018-19. Measurement tools included the Social Support Questionnaire, resilience, social anxiety and psychological distress.
Data were analyzed using Pearson Corr-elation Coefficient and path analysis. The results showed that there was a significant positive the correlation between resilience and social support and social anxiety and psychological distress in the mothers of the children with special needs. Also, the results showed that social support consists of 47% resilience and resiliency, 39% social anxiety and 21% helplessness.