چکیده:
اینترلوکین 15 (IL-15) یکی از سایتوکاینهای مهمی است که توسط عضله اسکلتی و در پاسخ به فعالیت ورزشی ترشح میشود و دارای تاثیرات متعددی بر بافتهای مختلف از جمله بافت عضلانی میباشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی دایرهای بر سطوح سرمی IL-15 در مردان جوان دارای اضافه وزن صورت گرفت. 20 مرد جوان دارای اضافه وزن (BMI: 26. 32±0. 98 kg. m2) به صورت تصادفی در دو گروه (10=n) کنترل و تمرین مقاومتی دایرهای تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. هر جلسه شامل نه حرکت بود که با شدت 50 تا 60 درصد 1RM اجرا میشد. طی این مدت، آزمودنیهای گروه کنترل نیز برنامه عادی روزانه را ادامه دادند. پس از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرین، خونگیری در مرحله پس آزمون همانند مرحله پیش آزمون به میزان هفت میلیلیتر از ورید بازویی انجام شد تا سطوح متغیرهای مورد بررسی شامل IL-15، IGF-I و IGFBP-3 اندازهگیری شود. یافتههای حاضر نشان داد که تغییرات در سطوح IL-15، IGF-I و IGFBP-3 بین دو گروه کنترل و تمرین مقاومتی دایرهای از نظر آماری معنادار نبوده است (05/ 0 <p). باوجود این، درصد چربی بدن در گروه تمرین کرده در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معناداری نشان داد (003/ 0=p). بر اساس یافتههای حاضر میتوان عنوان کرد که تاثیرات مثبت احتمالی تمرینات مقاومتی دایرهای طی مدت هشت هفته در مردان جوان دارای اضافه وزن از طریق مسیرهای دیگری غیر از تغییر در سطوح متغیرهای مورد بررسی از جمله IL-15 اتفاق میافتد.
Interleukin-15 (IL-15) is an important cytokine that secreted from skeletal muscles in response to exercise and has a different effect on various tissue such as muscular tissue. Present study conducted aimed to investigate the effect of eight weeks of circuit resistance training on serum levels of IL-15 in young overweight males. 20 overweight young males (BMI: 26.32±0.98 kg.m2) randomly divided into two control and circuit resistance training groups (n=10). Circuit resistance training program performed for eight weeks and three session per week. Each training session consisted of nine exercise that performed with 50 to 60 percent of 1RM. Over this time, the subjects in control group continue their routine daily program. After 48 hours from the last training session, post-test blood samples taken up to 7 ml from brachial vein, as in pre-test, in order to measurement the levels of desired variables including IL-15, IGF-I and IGFBP-3. Present study findings indicated that changes in the levels of IL-15, IGF-I and IGFBP-3 were not statistically significant between the control and circuit resistance training groups (p>0.05). However, percent body fat in trained group indicated significant decrease compared to control group (p=0.003). According to present study findings, it seems that circuit resistance training positive effects over eight weeks in overweight young males is mediated by other pathways beside the changes in levels of studied variables including IL-15.
خلاصه ماشینی:
برخی محققان گزارش کرده اند که انواع مختلف تمرینات ورزشی به مدت ٨ هفته به افزایش سطوح ١٥-IL منجر می شود، اما این تغییرات حداقل در دورۀ هشت هفته ای از نظر آماری معنادار نبوده است (١٥).
برخی محققان نیز نشان داده اند که اگرچه تمرینات استقامتی به مدت ١٢ هفته تأثیر معناداری بر سطوح پلاسمایی و بیان ١٥-IL ندارد، با افزایش معنادار سطوح پروتئین ١٥-IL در بافت عضلانی مردان جوان فعال همراه است (١٧،١٦) که بر اهمیت جایگاه بررسی ١٥-IL به منظور تعیین تأثیر دقیق تمرین ورزشی بر ١٥-IL تأکید دارد.
با توجه به یافته های ضدونقیض در خصوص تأثیر تمرینات ورزشی مختلف بر سطوح ١٥-IL و همچنین نبود اطلاعات در مورد تأثیر تمرین مقاومتی دایره ای بر سطوح این میوکین ، محقق در پژوهش حاضر به بررسی تأثیر ٨ هفته تمرین مقاومتی دایره ای بر سطوح ١٥-IL،IGF-I و ٣-IGFBP در مردان دارای اضافه وزن پرداخته است .
نتایج در جدول ١، سطوح سرمی ١٥-IL،IGF-I ، IGFBP٣، گلوکز، انسولین ، مقاومت به انسولین (HOMA-IR)، شاخص تودۀ بدن (BMI) و درصد چربی بدن آزمودنیها در دو گروه کنترل و تمرین مقاومتی دایره ای در دو مرحلۀ پیش آزمون و پس آزمون به صورت میانگین ± انحراف استاندارد گزارش شده است .
# نشانۀ کاهش معنادار در مقایسه با پیش آزمون بحث و نتیجه گیری پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ٨ هفته تمرین مقاومتی دایره ای بر سطوح ١٥-IL،IGF-I و IGFBP٣ در مردان جوان دارای اضافه وزن صورت گرفت .
Time course of IL-15 expression after acute resistance exercise in trained rats: effect of diabetes and skeletal muscle phenotype.