چکیده:
یوری روبیناستاد بازنشستۀ دانشگاه تاوویو است که کتابها و مقالههای متعددی پیرامون اسلام آغازین با تأکید بر قرآن، تفسیرقرآن و سیره و حدیث در مداخل دائرهالمعارف قرآن لایدن به چاپ رسانده است. یکی از مقالههای ایشان «رسول جامه بهخود پیچیده (تفسیر مزمل و مدثر)» است. روبین در این مقاله تفاسیر نوشته شده دربارۀ خطابات مزمل و مدثر را به سه دسته تقسیم کرده است؛ «تبیینهای خنثی» که بدون هیچ دلیلی به بیان لغوی واژگان پرداخته، «تبیینهای ستایشی» که در آنها این واژگان به عنوان القابی افتخارآمیز و محترمانه برای پیامبراکرم(ص) به شمار رفته و «تبیینهای مذمتی» که در تفسیر واژگان فوقالذکر به قصور یا ناتوانی پیامبراکرم(ص) در ادای رسالت اشاره کرده و حالت پوشیدگی را بازتابی از اعمالِ متنبیان و کاهنان پیش از اسلام دانسته و آنرا نشانۀ عدم فعالیت، گوشهگیری و عدم تمایل پیامبر(ص)، به رویارویی با مشکلات موجود در انجام رسالت نبوی دانسته است. پژوهش حاضر با سه روش نقد محتوایی، منبعی و روشی به ارزیابی و تحلیل دیدگاه و مستندات روبین پرداخته و با تبیین حقایق تاریخ اسلام، معنی واژگان و حدیث «انا النذیر العریان»، ادعای او را متأثر از رجوع تکبعدی به منابع، عدم اعتبارسنجی آنها، و بیان نظرات شخصی بهجای نظرات مفسران مسلمان میداند.
Uri Rubin, the professor emeritus of Tel Aviv University, has published numerous books and articles on the early Islamic period with a focus on the Holy Quran, its interpretation, and prophetic biography and hadiths, of which is his paper “The Shrouded Messenger (On the Interpretation of al-Muzzammil and al-Muddaththir”, in EQ. In this writing, Rubin classifies the interpretations on the titles “al-Muzzammil” and “al-Mudaththir” as three categories: first, the “Neutral Explanations” that explain the semantic meanings of the terms without mentioning the reason for using them; second, “the Commendation Explanations” that the terms have been considered as praiseworthy and respectable for the holy prophet; third, “the Reproachful Explanations” that indicate the ignorance or inability of the holy prophet while performing his responsibilities and regard the shrouded mode as a reflection of pre-Islamic priests. The latter indicate to the holy prophet’s inaction, isolation, and lack of interest to face with the obstacles against his prophetic responsibilities. Making a critique on three aspects of content, source, and method, the present research investigates Rubin’s viewpoints and evidences. In addition, regarding facts of the Islamic history and the explanation of the meaning of the terms and the hadith of “'ana al-nadhir al-‘uryan”, it is proved that his claims originate from the fact that he has referred to the sources in a one-dimensional manner, without validating them, and putting forward his own personal views instead of Muslim scholars’ interpretations.
خلاصه ماشینی:
روبين در اين مقاله تفاسير نوشته شده دربارٔە خطابات مزمل و مدثر را به سه دسته تقسيم کرده است ؛ «تبيين هاي خنثي » که بدون هيچ دليلي به بيان لغوي واژگان پرداخته ، «تبيين هاي ستايشي » که در آنها اين واژگان به عنوان القابي افتخارآميز و محترمانه براي پيامبراکرم (ص) به شمار رفته و «تبيين هاي مذمتي» که در تفسير واژگان فوق الذکر به قصور يا ناتواني پيامبراکرم (ص) در اداي رسالت اشاره کرده و حالت پوشيدگي را بازتابي از اعمال متنبيان و کاهنان پيش از اسلام دانسته و آنرا نشانۀ عدم فعاليت ، گوشه گيري و عدم تمايل پيامبر(ص)، به رويارويي با مشکلات موجود در انجام رسالت نبوي دانسته است .
سهيلي نيز که مورد اعتماد روبين در اين مدعا ميباشد، مزمل را از اسماي شناخته شده پيامبر(ص ) نميداند، بلکه آنرا برگرفته از حالتي ميداند که رسول اکرم (ص ) در آن حال بوده و خداوند طبق شيؤە عرب از روي ملاطفت ، ايشان را بدان اسم مورد خطاب قرار داده است .
بشر بودن پيامبر روبين از سدي و ضحاک و فخر رازي به عنوان منابع قديمي و معتبر نقل ميکند که «مزمل » و «مدثر» به معني کسي است که در خواب خود را پوشيده است و اين آيات در هنگام شب و زماني که حضرت محمد(ص ) در خواب بوده ، نازل شده است و به معني «أيها النائم » است و از آن مذمت استفاده ميشود.