خلاصه ماشینی:
"بازی دکتر برومنتال(امیر کاوه آهن جان)و بازی پرفسور(علی گوهری)نیز از بازیهای به یاد ماندنی این نمایش محسوب میشود که به دلیل درک و دریافت درست نقشها از سوی این بازیگران و همراهی کارگردان در طول تمرین،به پختگی لازم رسیده است.
این ضعف البته به دلیل دو اجرایی بودن تالار چهارسو است که پیش از این نمایش،نمایش"پس تا فردا"از همین گروه اجرا میشده،و از آنجا که صحنهها و دکورها چندان قابل حمل نیست یا اگر هست در هردو نمایش نمیتواند کاربرد پیدا کند،این طراحی به لحاظ زیباییشناسی نمیتوان در خدمت صحنه قرا بگیرد.
این موسیقی زنده که توسط نوازنده آکاردئون در پشت صحنه که حالت تئاتر سایهای را به وجود میآورد،نواخته میشود،به راحتی تماشاگر را همراهی میکند و فضایی سوررئالیستی و همانگیز و رویایی به وجود میآورد و در واقع با شیوه سورئالیستی داستان نمایش همگام میشود."