خلاصه ماشینی:
این گروه فاقد اوقات فراغت هستند؛ چراکه همه نیرو و انرژی آنها صرف رفع نیازها و مسائل زندگی روزمره خود میشود و آنان همچون بزرگانی زندگی میکنند که بازی و سرگرمی خود را در چیزی در حد نفس گرفتن برای ادامه کار و تلاششان در زندگی به شمار میآورند.
به عقیده برایت بیل فراغت، زمان بیکاری یا آزادی عمل است که فرد برای استراحت یا انجام آنچه دلخواه اوست؛ آزاد باشد.
انجمن بینالمللی جامعهشناسی، اوقات فراغت را اینگونه تعریف میکند: مجموعهای از اشتغالات فرد که کاملاً با رضایت خاطر خود، برای استراحت، تفریح یا به منظورتوسعة اطلاعات یا آموزش غیرانتفاعی، مشارکت اجتماعی و داوطلبانه بعد از آزاد شدن از الزامات شغلی، خانوادگی و اجتماعی بدان میپردازد.
مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی ایران در تعریف ویژهای، اوقات فراغت را باقیمانده وقت آزاد فرد پس از کسر زمان انجام وظایف حیاتی مانند خواب، خوراک و کار دانسته است.
وقت موجود ـ وقت کار = اوقات فراغت در فرهنگ جامعهشناسی آمده است: اوقات فراغت، ساعات آزادی است که بعد از پرداختن به ضروریات زندگی نصیب انسان میشود.
به دیگر سخن اوقات فراغت، زمان ویژهای است که فرد آن را بهدلخواه خود سپری میکند.
همچنین گروه مطالعات بینالمللی درباره اوقات فراغت و علوم اجتماعی ، اوقات فراغت را اینگونه تعریف میکند: اوقات فراغت شامل تعدادی از فعالیتها میشود که فرد با اختیار خود در آنها دخیل میگردد و هدف از آن، استراحت، سرگرم ساختن خویش، افزودن بر معلومات یا تکمیل مهارتها و -پس از انجام وظایف فردی، خانوادگی و اجتماعی- بالا بردن سطح مشارکت داوطلبانه خویش در زندگی اجتماعی است.