خلاصه ماشینی:
"در پارهای که تنها یک بیت از آن به ما رسیده،هنر شاعری شهید در مقایسه با فرالاوی ذکر میشود:«شاعر شهید و شهره فرالاوی وین دگر به جمله همه راوی» اگر اشتباه نشود،استاد رودکی گفته است که شاعر اصیل شهید است،ولی فرالاوی مشهورتر از اوست،و دیگر شاعران همه راویاند؛یعنی تکرارگو.
در پارهای دیگر که از سه بیت تشکیل شده،شاعر از هنر والای خویش،شهرت و احترام سزاوارش و پاداش هنری«نقد هستی»سخن میراند: «چو در پاش گردد به معنی زبانم رسد مرحبا از زمین و آسمانم به صوت و نوا و به بسط معانی طرب بخشم روحم فرحزای جانم خرد در بها نقد هستی فرستد گهرهای رنگین چو زاید ز کانم» رودکی خود گفته است و دیگران هم تأیید کردهاند که او نه تنها شاعری چیرهدست،بلکه نوازنده و خوانندهای ماهر نیز بوده است.
پارهء دیگر از گفتههای استاد رودکی دربارهء هنر شاعری خویش در قصیدهء«شکایت از پیری»جا دارد،و چند بیت از آن این است: «تو رودکی را ای ماهر و همی بینی بدان زمانه ندیدی که اینچنین آن بود بدان زمانه ندیدی که در جهان6رفتی سرودگویان گویی هزار دستان بود شد آن زمانه که او انس رادمردان بود شد آن زمانه که پیش کار میران بود همیشه شعر ورا زی ملوک دیوان بود شد آن زمانه که شعرش همه جهان بشنفت شد آن زمانه که او شاعر خراسان بود...
استاد رودکی بیتی که به غایت مهم مینماید: «من آنچ مدح تو گویم درست باشد و راست مرا به کار نآید سریشم7وکیلا»8 این پاره دو نکتهء ارزشمند دارد:یکی راستی صفتهای ممدوح،و دیگری اصول راستگویی خود شاعر."