چکیده:
با پایان جنگ سرد و فروپاشی نظام دوقطبی ماهیت قدرت دچار تحول ماهوی و شکلی گردیده و در کنار قدرت سخت بعد دیگری از قدرت به نام قدرت نرم مطرح شده است. یکی از ویژگی های برجسته دوران جدید افزایش روز افزون اهمیت قدرت نرم در روابط بین الملل است. برای سالیان متمادی قدرت نظامی تنها ابزار کشورها برای پیشبرد منافع خود بوده است. اما امروزه استفاده از نیروی نظامی برای کسب نفوذ در میان دیگر ملت ها کارایی خود را از دست داده است به طوری که یک رسانه، تاثیرگذارتر از نیروی نظامی ارزیابی می شود. ایران به عنوان کشوری کهن که دارای تاریخ و پیشینه فرهنگی در منطقه آسیای مرکزی و به ویژه تاجیکستان است می تواند بیشترین استفاده را از قدرت نرم و دیپلماسی فرهنگی به عمل آورد. با توجه به شرایط از پیش گفته این پرسش به وجود می آید که مولفه های تاریخی قدرت نرم ایران در تاجیکستان کدام است؟ و چه محدودیت ها و ملاحظاتی مانع تحقق عملی در استفاده صحیح از این ظرفیت ها شده است؟ به منظور پاسخ به پرسش های یاد شده در این پژوهش زبان و ادبیات فارسی، آداب و رسوم و مفاخر تاریخی بررسی گردیده و این فرضیه مطرح می شود که عوامل سیاسی و وجود فرهنگ های رقیب از جمله دلایل و موانع تحقق عملی ظرفیت ها می باشند.
With the end of the Cold War and the collapse of the bipolar system, the nature of power has undergone a substantive transformation, and along with hard power, another dimension of power, soft power, has emerged. A prominent feature of the new era is the increasing importance of soft power in international relations. For many years, military power has been the only means for states to advance their interests. But today the use of military force to gain influence among other nations has lost its effectiveness, so that a media outlet is rated as more effective than the military. Iran, as an ancient country with a history and cultural background in the Central Asian region, and in particular Tajikistan, can make the most of its soft power and cultural diplomacy. Given the foregoing circumstances, the question arises as to what are the historical components of Iran's soft power in Tajikistan? And what constraints and considerations have prevented the practical realization of the proper use of these capacities? In order to answer these questions in this study Persian language and literature, customs and historical studies have been studied and it is assumed that political factors and the existence of competing cultures including the reasons and barriers to practical realization of capacity. They are.
خلاصه ماشینی:
ظرفيتها و مولفه هاي قدرت نرم جمهوري اسلمي ايران در تاجيکستان مجيد رضا مؤمني ٩، بهرنگ مؤدب 2 تاريخ دريافت: ٩٣١٨/٣٣/٩٩ تاريخ پذيرش: ٩٣١٨/٣٥/٣٧ چکيده با پايان جنگ سرد و فروپاشي نظام دوقطبي ماهيت قدرت دچار تحوول مواهوي و شو لي يرديوده و در کنار قدرت سخت بعد ديگري از قدرت به نام قدرت نرم مطرح شده اسوت ي وي از ويييويهواي برجتو ه دوران جديد افزايش روز افزون اهميت قدرت نرم در روابط بينالملل اسوت بوراي سواليان م موادي قودرت نظامي تنها ابزار کشورها براي پيشبرد منافع خود بوده است اما امروزه اس فاده از نيروي نظوامي بوراي کتو نفوذ در ميان ديگر ملتها کارايي خود را از دست داده است بهطوري که يک رسانه، تاثيريذارتر از نيروي نظامي ارزيابي ميشود ايران به عنوان کشوري کهن که داراي تواريخ و پيشوينه فرهنگوي در منطآوه آسوياي مرکزي و به وييه تاجي ت ان است ميتواند بيش رين اس فاده را از قدرت نرم و ديپلماسوي فرهنگوي بوه عمول آورد با توجه به شرايط از پيش يف ه اين پرسش به وجود ميآيد که مولفههاي تاريخي قدرت نرم ايران در تاجي ت ان کدام است؟ و چه محدوديتها و ملحظاتي مانع تحآق عملي در اس فاده صحيح از اين ظرفيت - ها شده است؟ به منظور پاسخ به پرسشهاي ياد شده در اين پيوهش زبان و ادبيات فارسي، آداب و رسوم و مفاخر تاريخي بررسي يرديده و اين فرضيه مطرح ميشود که عوامل سياسي و وجود فرهنگهاي رقيو از جمله دليل و موانع تحآق عملي ظرفيتها ميباشند واژهگان کليدي: ايران، تاجي ت ان، قدرت نرم، ديپلماسي فرهنگي، زبان فارسي ٩- عضو هيات علمي يروه روابوط بوينالملول، دانشو ده حآوو و علووم سياسوي، دانشوگاه علموه طباطبايي)نويتونده متئول( majidreza.