چکیده:
هدف اصلی این مطالعه، تعیین عوامل موثر بر قیمت مسکن در شهر تبریز میباشد. برای این منظور دو دسته واحدهای مسکونی ویلایی و آپارتمانی مورد پرسشگری و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. متغیرهای تاثیرگذار در قیمت مسکن به چهار دسته اصلی متغیرهای کالبدی- فیزیکی، متغیرهای دسترسی، متغیرهای محیطی (همسایگی) و ویژگیهای اقتصادی و اجتماعی تقسیمبندی شدند؛ دادههای مورد نیاز با پرسشگری از خانوارها و قیمت مسکن با مراجعه به بنگاههای معاملات املاک بهدست آمد. در واحدهای ویلایی متغیرهایی مانند مساحت زمین، بر ساختمان، درآمد و تحصیلات، دسترسی به شوفاژ، عرض کوچه یا خیابان، وضعیت ترافیکی کوچه یا خیابان بهصورت مثبت و متغیرهایی مانند نمای ساختمان، تعداد اتاق، فاصله از مرکز شهر، قدمت یا عمر بنا، نوع سند مالکیت، تاثیر منفی و معنیداری بر قیمت داشتهاند. در واحدهای آپارتمانی متغیرهای مثبت و معنیدار مساحت زیربنا، سن سرپرست خانوار، درآمد، دسترسی به آسانسور و شوفاژ، میزان رضایت، فاصله از مسجد و متغیرهای منفی و معنیدار نوع سند مالکیت، نمای ساختمان، فاصله از مرکز شهر، تعداد افراد خانوار و تعداد واحدها میباشند.
The main objective of this paper is to investigate the main determinants of housing price in Tabriz city. For this purpose, the shelters and apartment units have been selected for model estimation and variables of this paper has been classified to economic, social and physical categories. The field analysis has been used for fill out questionnaire in this paper. Moreover, the hedonic price model has been estimated by using of classic linear regression such as OLS.The empirical results of this study reveal that area of land, education, access to radiator, lane or street width and traffic situation have positive and building facet, distance from city center and number of room have negative and significant effect on the shelter housing price. However, in the case of apartment unit, area of land, distance from mosque, income, ownership document and access to elevator and radiator have positive and other explanatory variables like type of ownership document, building facet, distance from city center, number of family member, number of apartment unit.
خلاصه ماشینی:
تسی (2002) با استفاده از رهیافت حداقل مربعات معمولی در مدل هدانیک به بررسی تأثیر متغیرهای همسایگی بر قیمت مسکن در شهرهای هنگ کنگ طـی سـال 1994 میپردازد و نتیجه میگیرد که متغیر عمر ساختمان دارای تأثیرگذاری مثبت و معنیدار بر قیمت مسکن بوده بهطوریکه مقدار عددی این ضریب برابر با 42/0 بوده است (Tse, 2002).
روتنبرگ و همکاران تقاضا برای مسکن را در چهار شکل زیر خلاصه کردهاند: 1- تقاضا برای خدمات مسکن 2- تقاضا برای ویژگیهای انفرادی مسکن 3- تقاضا برای واحدهای ملکی در مقابل واحدهای استیجاری (تعیین نوع تصرف مسکن) 4- تخصیص مکانی خانوارها (خلیلی عراقی و حسنی، 1391: 30) در حقیقت بازار مسکن تعداد زیادی خریدار و فروشنده دارد که هر یک از خرید و فروش کل، سهم بسیار کمی دارند و ورود و خروج به بازار مسکن به آسانی صورت میگیرد (Oxley, 2004: 65) در این بازار مطلوبیت هر فرد از کالا و خدماتی که یک واحد مسکونی به او ارائه می کند متفاوت می باشد (Cullis and Jones, 1998: 31)، بهعبارتی مسکن برخلاف بسیاری از کالاها، کالایی چند بعدی است و ویژگیهای متفاوتی دارد و دو واحد مسکونی با کیفیت و کمیت کاملاً مشابه اگر در دو مکان مختلف از شهر قرار بگیرند، ویژگیهای متفاوتی داشته که می تواند تقاضاهای مختلفی را جوابگو باشد (درکوش، 1383: 140).