چکیده:
تاریخگرایینو یکی از رویکردهای بینارشتهای است که برای نشان دادن لایههای پنهان وقایع، تاریخ را به عنوان متن مورد توجه قرار میدهد. خاطرات عزّت شاهی، روایتی از پایداری و مبارزه فردی است که مورد اعتماد بسیاری از گروههای مبارز علیه رژیم پهلوی بود. در این روایت تاریخی، تعامل و تقابل گفتمان حاکمیت و بازتولید شبهگفتمانهای رقیب در سه مقطعِ پیش از زندان، درون زندان و پس از پیروزی انقلاباسلامی نشاندادهشده است. در این پژوهش با رویکرد تاریخگرایینو، اثر مذکور را در دو تقسیمبندی کلان و خُرد و شش سطح جزئیتر مورد بررسی قراردادهایم. یافتهها نشان میدهد این اثر در حوزه تاریخ شفاهی انقلاباسلامی با نگرشی جزئینگر ضمن تقسیمبندیگفتمانی، به توصیف کیفیت سیطره و تشتت حاکمیت، قدرت و افول درونگروهی نیروهای معارض و درنهایت چند پـارگی جامـعة ایـرانـی در دو دهة چهل و پنجاه مـیپردازد.راوی برای صورتبندی مناسبات ایدئولوژیک قدرت به شرح رفتارهای سیاسی خردهگفتمانهای متنازع میپردازد. اینکتاب با بهرهگیری از اسناد تاریخیدرون متنی و انضمامی (توضیحاتتدوینکننده) نشانهها وکیفیت شکلگیری قدرت رابیان میکند.در بخش دیگر این پژوهش ضمن مثالهایی تضاد، دوگانهگویی، پوشیدهگویی و محدودیتهای ایدئولوژیکی قدرتهای متنازع در بافت متن نشان داده شده است.
New historicism is one of the interdisciplinary approaches which use history as a Text to show the hidden layers of events. The memoires of Ezzat Shahi is a Narrative of resistance and combat of an individual who was trusted by many groups fighting against Pahlavi's regime. In this historical Narrative, interaction and confrontation of the regime and reproduction of rival Quasi-discourses are presented in three periods: Pre-prison, inter-prison, and after the victory of Islamic Revolution. In this study, the above-mentioned Work is investigated in two classifications of macro and micro and in six sub-levels. Findings show that this Work with an atomistic view to the field of Oral history of Islamic Revolution, make a discursive classification, as well as describing the Hegemony and the Dispersion of sovereignty, the intergroup dissolution of opposing forces, and finally the fragmentation of Iranian society in 40s and 50s. The narrator to configure ideological relationships of power describes the political behaviors of litigant micro-discourses. This book with the use of intersexual and appended historical documents (explanations of the editor).presents signs and quality of power formation In other section of this research shows contrast, contradiction, vagueness telling, and ideological constraints of litigant powers in the context by examples
خلاصه ماشینی:
رويکرد تاريخ گرايي نو در خاطرات شفاهي (مطالعٔە موردي: خاطرات عزت شاهي ) 1 عبدال اکباتان 2 محمود رنجبر 3 علي تسليمي چکيده تاريخ گرايي نو يکي از رويکردهاي بينارشتهاي است که براي نشان دادن ليههاي پنهان وقايع، تاريخ را به عنوان متن مورد توجه قرار ميدهد.
در اين پژوهش سطوح مختلف روايي، تأثير ايدئولوژي بر روايت، گسستهاي روايي و ساختهاي فکري مجموعه خاطرات عزت شاهي با رويکرد تاريخ گرايي نو براي دست يافتن به صورتبنديگفتماني)Discourse Formation( مورد بررسي قرارگرفته است.
« )عزت شاهي، ١٣٨٧ :٢٣٥( اين رفتار از زاوية ديد سوم شخص راوي براي نشان دادن سطح روايت تاريخ جمعي است.
در اين روش- برخلف تاريخ خطي- واژگان از ظرفيتهاي صرف قاموسي فراتر ميروند و باعث ميشوند تا واقعيت به امري سيال بدل شوند؛ به گونهاي که از خلل وضعيتهاي به وجود آمده در آن ميتوان واقعيت را به عنوان امري سيال و منعکسکنندة گفتمان عصر دريافت کرد )رضوانيان، ١٣٩٣ :٢١٢( بنابراين، روايت عزت شاهي از وقايع و شخصيتهايي که با آنها مواجه شدهاست، گزارش صرف ازحقيقت نيست؛ بلکه او گزارشگر روايتي خاص از حقيقت است )ميلني، ١٣٨٥ : ٤١(.
در بخشي از روايت عزت شاهي وي براي نشان دادن مرزبندي ايدئولوژيک سازمان مجاهدين خلق و تغيير ايدئولوژيک آنان، لپوشاني و پنهانکاري سران سازمان را مطرح ميکند: »مسعود به آنها گفته بود اگر شما ايده و عقيده خود را بر مل سازيد، سازمان ضربه مي خورد.