چکیده:
هدف این پژوهش بررسی رابطه بین ذهن آگاهی و تاب آوری با کیفیت زندگی کاری معلمان مقطع ابتدایی بوده است . روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیۀ معلمان مقطع ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی ٩٨-٩٧ خواهد بود. لذا آمار دقیق این قسمت با استعلام از کارگزینی اداره آموزش وپرورش مربوطه حدود ٣٥٠٠ نفر گزارش شد. بر اساس جدول کرچسی و مورگان تعداد ٣٤٦ نفر به عنوان حجم نمونه تعیین شدند و نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام پذیرفت . برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی از جداول توزیع فراوانی داده ها و ارائه نمودارهای مربوطه و در سطح استنباطی نیز از آزمون پیرسون استفاده گردیده است . نتایج نشان داده است که بین ذهن اگاهی و تاب اوری با کیفیت زندگی کاری در بین معلمان رابطه معنیداری وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
ايران چکيده هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين ذهن آگاهي و تاب آوري با کيفيت زندگي کاري معلمان مقطع ابتدايي بوده است .
شايد بارزترين نمونه ي چنين افرادي مردم ژاپن بعد از سونامي گذشته باشند که پس از ويران شدن شهرها و از دست دادن نزديک ترين افراد زندگيشان توانستند زنده بمانند، ثبات عاطفي خود را حفظ کنند، در برابر استرس و فشار سرسختانه بايستند و با نهايت توان با شرايط بسيار ناگوار خود مقابله کنند و مهمتر از همه پس از برطرف شدن همه ي عوامل فشارزا، به سرعت و اغلب با ايجاد هيجانات مثبت به حالت عادي طبيعي بازگردند (ابراهيم زاده ، ١٣٩٥) يکي ديگر از متغيرهايي که کيفيت زندگي کاري معلمان را تحت تاثير قرار ميدهد ذهن آگاهي است .
تاب آوري باعث ميشود که افراد در شرايط دشوار و با وجود عوامل خطر از ظرفيت هاي موجود خود در دستيابي به موفقيت و رشد زندگي فردي استفاده کنند و از اين چالش ها و آزمون ها به عنوان فرصتي براي توانمند کردن خود بهره گيرند و از آنها سربلند بيرون آيند.
بدين صورت که هر چه ميزان ذهن آگاهي در بين معلمان بيشتر گردد به همان نسبت ميزان کيفيت زندگي کاري نيز بيشتر خواهد شد چون رابطه مستقيم و مثبت بين اين دو متغير وجود دارد.
بدين صورت که هر چه ميزان تاب آوري در بين معلمان بيشتر گردد به همان نسبت ميزان کيفيت زندگي کاري نيز بيشتر خواهد شد چون رابطه مستقيم و مثبت بين اين دو متغير وجود دارد.