چکیده:
تدوین کتاب آموزشی کاری سهل و ممتنع است. در این کتابها، افزونبر اموری همچون دقت و استحکام مبانی و پرهیز از تناقض و نظایر آنها، باید به اقتضائات متن آموزشی نیز پاسخ گفت. روانی متن، نظم منطقی مباحث، پرهیز از آشفتهگویی و زیادهگویی و اختصار بیش از حد، رعایت سطح مخاطب، استفاده از مثالهای فراوان و روشنگر، واردنشدن به مباحث غیرضروری درعین اشتمال بر مباحث اصلی، و تبیین مفاهیم اساسی از اقتضائات متون آموزشی است. کتاب مسئولیت مدنی و جبرانها، نوشتۀ حسن رهپیک، در برخی امور یادشده چندان موفق نیست. کتاب روان و رسا نیست. نظم منطقی مباحث بهدرستی رعایت نشده است. برخی از مباحث لازم بهکلی از قلم افتادهاند و برخی دیگر نیز چندان مختصر است که برای خوانندۀ مبتدی حاصلی ندارد. کتاب در برخی مباحث ماهوی و بنیادین همچون تقصیر و مبنای مسئولیت مدنی دچار تشویش است. این کتاب باوجود برخی امتیازات، برای رسیدن به طراز یک کتاب درسی و آموزشی، هم بهلحاظ شکلی و اصول تدوین و هم بهلحاظ محتوا و تحلیلهای حقوقی، به بازخوانی و ویرایش نیاز دارد.
It is easy but rigorous to compile an educational textbook. In such books, requirements of educational texts should be responded alongside matters such as the accuracy and solidity of the principles, the avoidance of inconsistencies, which are essential in the compilation of any textbook. The requirements of any educational texts are as follows: fluency, the logical order of topics, avoidance of turbulence, garrulity and hyper-brevity, considering the audience perception, using many illustrative instances, the inclusion of all significant matters and exclusion of unnecessary topics at the same time, description of key concepts and terms before applying them and motivating for deeper studies. Despite some worthy features, the book, written by Hasan Rahpeikar considered in this article, has not been successful enough in some foregoing areas. The text is not that much fluent and eloquent. The gradual order of the topics has not been held from major to minor ones. There are some necessary headlines completely missed in the text and some others, which have been briefly expressed so that it is not smooth and lucrative enough for beginner readers. The book is garbled in terms of some fundamental and substantive issues like fault and basis of civil liability. Overall, in spite of its excellency, the book is needed to be revised and edited in order to be applied as an educational textbook. Beside the revisions in the context and legal analysis, it iss required to be revised in terms of formal issues and compiling roots.
خلاصه ماشینی:
م میراث حقوق خارجی اسـت و در حقـوق مبـدأ حکمـی نظیـر مـادۀ ١٢١٦ مبنـیبـر مسئولیت محجور وجود نداشته است ، اما در حقوق ما اگر مسئولیت نگه دارنده درخصـوص فعل صغیر و مجنون را برمبنای تسبیب و مستند به تقصـیر نگـه دارنـدگان بـدانیم ، چنـان کـه مبنای کتاب نیز همین است ، دیگـر سـخن از تسـبیب درخصـوص محجـور معنـا نـدارد و بنابراین ، نوبت به بحث لزوم تحقق تقصیر یا عدم لزوم آن از ناحیۀ آنان نمیرسـد؛ زیـرا اگـر بین زیان وارد ازسوی افراد تحت مراقبت با شخص موظف به نگه داری از آنان رابطۀ سـببیت را برقرار بدانیم ، به حسب مبنای موردقبول باید از لزوم یا عـدم لـزوم تقصـیر مراقـب سـخن بگوییم و برعکس اگر رابطۀ سببیت را با محجـور برقـرار بـدانیم ، درایـن صـورت ، بحـث از امکان وقوع تقصیر ازسوی محجور محل طرح خواهد داشت و دیگر معنا نـدارد کـه مجـدداً از لزوم تقصیر سرپرست سخن بگوییم .
درباب مسـئولیت سرپرسـت صـغیر و محجـور و نیـز مسـئولیت شخصـی محجورین جز چند جملۀ مبهم که در مباحث مقدماتی ذکر شده و پیش تـر بـه آن هـا اشـاره کردیم ، و یک پاراگراف درخلال بحث از تقصیر شخصی و نوعی هیچ بحث دیگری نیامـده است که این امر توجیه پذیر نیست و معقول نیست امری آن قدر مهم و اساسـی باشـد کـه در بحث مرور اجمالی که زمینه ساز بحث های تفصیلی بعدی اسـت جـایی بـرای طـرح داشـته باشد، اما در مباحث تفصیلی مطلقاً از آن سخن گفته نشود.