خلاصه ماشینی:
"به این ترتیب به رغم بهبود برخی از شاخص‌های مسکن در سال‌های مورد بررسی و با وجود اینکه رشد تولید مسکن بیش از میزان رشد خانوارهاست و بازار مسکن نیز همراه با کاهش زیربنای واحدی مسکونی در تملک خانوارها،تولید مسکن را افزایش داده است،اما هنوز تهیه مسکن از عهدهی بسیاری از خانوارهای نیازمند برنمی‌آید، این مشکل از دو علت اساسی ناشی می‌شود:نخست بحران مالی خانوارها که از سطح نازل درآمدها و عدم رشد همگام آن با میزان تورم و همچنین توزیع نامناسب درآمدها سرچشمه می‌گیرد.
سیاست فروش تراکم توسط شهرداری در کلیه مناطق مختلف تهران اعمال می‌شود اما از آنجا که صرفه‌های اقتصادی برای ایجاد ساختمان در مناطق مرفه‌نشین(مناطق بالای شهر)بیشتراز مناطق فقیرنشین (مناطق پایین شهر)است و از طرفی شهرداری تهران در عمل تمهیداتی جهت افزایش صرفه‌های اقتصادی سرمایه‌گذاری در مسکن در مناطق پایین شهر انجام نداده،در نتیجه شاهد افزایش سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در مناطق مرفه‌نشین بوده‌ایم؛این مساءله نشان می‌دهد نه تنها اهداف وزارت مسکن(تهیه مسکن برای اقشار کم‌درآمد)تحقق نیافته بلکه بافت شهری تهران نیز دچار ناهمگونی شده و فاصله طبقاتی در سطح تهران تشدید شده است.
این مساءله در راستای توسعه عدالت اجتماعی جامعه است که یکی از وظایف اصلی دولت است؛ 3-هماهنگی بین سیاستگزاری‌های ارگان‌های دولتی مربوط به امر مسکن جهت جلوگیری از تاثیرات ناشی از تناقض‌گویی ارگان‌های فوق بر قیمت مسکن؛ 4-همان‌طور که اشاره شد با پدیده منازل خالی در بعضی از مناطق تهران مواجه هستیم؛در نتیجه،گرفتن عوارض از این منازل احتمالا باعث می‌شود از این منازل به صورت استیجاری یا فروش استفاده شود؛و 5-انجام اصلاحات در نظام مالی کشور جهت سوق‌دادن پس‌اندازها به سمت فعالیت‌های اشتغال‌زا و مفید اقتصادی."
(
, 
, 
)
