چکیده:
محققان حوزهی آموزش زبان بر این باورند که شیوهی آموزش، تأثیر فراوانی بر سرعت و عمق یادگیری یک زبان دارد. اهمیت موضوع فوق، در آموزش برخی ساختهای زبان فارسی که از پیچیدگیهای معنایی و نحوی برخوردارند، آشکار است. یکی از ساختهای مذکور، ساخت جملههای شرطی است که در پژوهش حاضر تلاش شده تا دو روش تدریس ساختاری و تکلیف- محور در آموزش این نوع جملهها به غیر فارسیزبانان مورد بررسی قرار گیرد و روش تدریس برتر در این زمینه معرفی گردد. بدین منظور، 30 نفر عربزبان از دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش، تحت آموزش جملههای شرطی به روش تکلیف-محور و گروه کنترل، تحت آموزش به روش ساختاری قرار گرفتند. در پایان، از هر یک از این گروهها آزمونی بهعمل آمد. پس از جمعآوری دادههای حاصل از آزمون و تجزیه و تحلیل آنها مشخص گردید که در تدریس جملههای شرطی، روش تکلیف- محور نسبت به روش ساختاری از مزیت بیشتری برخوردار میباشد و میتواند بهعنوان روش تدریس برتر مد نظر قرار گیرد.
Researchers of language teaching believe that teaching method has a lot of impact on the speed and depth of learning. The importance of this is so obvious on teaching some Persian language structures which are syntactically and semantically complicated. One of these structures is conditional sentences which has been considered in this study. Here we tried to teach conditional sentences via both Structural and Task-based methods to non-Persian speakers to finally select one of these methods as the most efficient. To achieve this, 30 Arab students from Imam Khomeini International university, who were selected at random, were devided into two groups (control and experimental) and conditional sentences were taught to them; Control group through Structural method and experimental group through Task-based method. At last, a test in conditional sentences was held and the data revealed that Task-based teaching method is more efficient for teaching conditional sentences.
خلاصه ماشینی:
زبان آموزان در تشخيص و توليد اين دسته از جملات با مشکل روبرو بودند و در صورتي که ادات شرط از ابتداي جمله ي شرطي حذف ميگشت در درک اين موضوع که جمله ي مورد نظر داراي مفهوم شرط است ، دچار مشکل ميشدند؛ درنتيجه در آزمون ها نيز عملکرد خوبي در پاسخ گويي به اين بخش از خود نشان نميدادند.
در اين تحقيق ، تلاش بر اين است تا با توجه به ظرايف نحوي و معنايي موجود در ساخت اين مقوله ، روش آموزش تکليف - محور مبتني بر نظريه ي ارتباطي که در آن زبان آموزان از طريق تعامل هدفمند، ساخت هاي شرطي را فرا ميگيرند، در آموزش به غير فارسيزبانان مورد بررسي قرار گيرد.
توصيف داده هاي مربوط به تشخيص جملات شرطي در پس آزمون در اين بخش ، ابتدا جملات مطرح شده در قسمت تشخيص پس آزمون را ميآوريم ، سپس تحليل کيفي نمرات زبان آموزان در دو گروه کنترل و آزمايش مطرح ميشود و نمودار هر جمله آورده ميشود.
خلاصه ي نتايج حاصل از پاسخ هاي زبان آموزان در پيش آزمون و پس آزمون مربوط به تشخيص درست فعل در جملات شرطي ممکن و غيرممکن (به تصویر صفحه رجوع شود) در نمودارهاي (٥- ١٩) و (٥- ٢٠)، شاهد عملکرد گروه هاي کنترل و آزمايش در تشـخيص فعـل از بين چهار گزينه ي داده شده در آزمون ها براي جمـلات شـرطي ممکـن و غيـرممکن (برحسـب مقيـاس ١٠٠) هستيم .
Task-based Language Learning and Teaching.