پویه در مرز کهن مایگی و نو یافتگی گفتگو و مصاحبه

"ناهمزمانی با روند کلی‌ نقاشی در دنیا و دیگر جدا شدن از اصل خود،که تاکنون کوششهای‌ صمیمانهء نقاشان در طول نیم قرن هنوز 4 L نتوانسته پاسخی در خور برای آن بیابد، زیرا روند هنر نقاشی در ادامه به‌ گونه‌ای متحول شده است که قابل‌ ترجمان نیست و یا در بستر فرهنگی ما به سادگی قابل نشو و نما نیست و از سویی دیگر آنچه به عنوان نگارگری‌ ایرانی خوانده می‌شود بضاعتی را می‌طلبد که با زمانهء ما و نیازهایش‌ کمتر به یک هماهنگی و بده بستان تن‌ می‌دهد و بیشتر در حاشیهء تزئینی‌ ماجرا به حیات خود ادامه داده و در مواجهه با مسایل و دغدغه‌هایی انسانی‌ که در پایان قرن بیستم درگیر مناسباتی گاه بسیار ناعادلانه قرار می‌گیرد،الکن باقی می‌ماند به ویژه‌ انسانی که با رویکرد به فلسفهء عمیق‌ اسلامی قصد بیرون رفتن از این‌ معضلات را دارد."