چکیده:
سیاست در اندیشه امام خمینی(ره) بر آمده از آموزه های قرآنی، روایات و مبتنی بر مبانی فقهی و اصولی، فلسفی، کلامی، و عرفانی می باشد. از نگاه امام خمینی (ره) سیاست حقیقی؛ آن سیاستی است که مد نظر انبیاء وائمه معصومین (علیهم السلام) بوده، تا شرایط رشد انسان را در ابعاد مختلف فراهم نماید. در این پژوهش تحلیلی توصیفی؛ پس از مطالعه و بررسی آثار و مکتوبات امام خمینی (ره) ، ابتداء به معنا و مفهوم سیاست پرداخته شده، سپس جایگاه سیاست از دیدگاه ایشان مورد بررسی قرار گرفت و در ادامه به مبانی اندیشه سیاسی امام خمینی، اشاره شده است. در اندیشه امام خمینی )ره) ، اساس سیاسی بودن، یعنی قرار گرفتن در مسیر سعادت، با کمک گرفتن از عقل و خرد، بر پایه آزادی و استقلال. از دیدگاه ایشان، اسلام دین سیاست است، سیاستی که به وسیله انبیاء و پیروان راستین آنها، به دور از هر گونه دروغ، فریب و تزویر به تحقق حکومت عدل و انسانی در جامعه می انجامد. به نظرامام خمینی (ره) منشأ بد اخلاقی های بشر امروز، ریشه در ظلم، بی عدالتی، جنگ و...ـ به دلیل وجود حاکمان ظالم در جوامع انسانی و عدم تبعیت مردم ازرهبران دینی در اقصی نقاط جهان ـ دارد. لذا اینجاست که تشکیل حکومت اسلامی در همه جوامع انسانی، مقدمه خوب زندگی کردن، رشد و توسعه مادی، گسترش رفاه اجتماعی، ارتقای سطح اخلاق و معنویت است.لذا اصول اندیشه سیاسی امام (ره) بر اساسی مبانی معرفت شناسی، هستی شناسی، انسان شناسی و مبانی کلامی تفسیرمی‌شود.».
The purpose of the present article is to research about the principles of Imam Khomeini’s
political ideology. The method of study is descriptive analysis and the results showed that in
his doctrine, every political attempt is divided into Godly and non-Godly. He holds that if the
attempts of administrators, leaders, social planners and reformers target people’s prudence,
spirituality, and convenience, their politics would be recognized as Godly. Therefore, if the
leaders adhere to the political traditions of Ahl al-Bayt, their decisions would be for God;
otherwise, it would be for evil. Imam Khomeini in some of his speech emphasizes that the
main mission of the holy prophets and saints has not been the establishment of a government
because they have verily come for the ethical and spiritual treatment and purification of
human being. Yet, he acknowledges social administration and political order in human
society as a serious and inevitable issue such that he recognizes the Qur’an as a combination
of spiritual gnosis and plans for human being as well as a comprehensive book for the
governments. He holds that the relation between social verses compared to religious verses in
the Qur’an is even more than 10 to 1. Imam Khomeini who considers the Qur’an as the book
of law, asserts that the nature of Qur’anic instructions implicitly emphasize the need to
government and hence he believes in the necessity of political system and social order for the
gnosis growth and spiritual progress of humans.
(
, 
, 
)
