سخن نخست؛ کمال و نقص دو مفهوم محوری در مباحث اعتقادی سرمقاله

با توجه به این که کمال و نقص، محور صفات ثبوتی و سلبی قرار گرفته، حد وسط در اثبات آنهاست؛ پس می‌توانیم بگوییم هر آنچه کمال به‌شمار آيد و نقصی در پی نداشته باشد، خداوند بدان متصف است و هر آنچه صفت نقص است از خداوند سلب می‌شود و سرّ این که عده‌ای دراین باب به توقیف گرویده‌، و تنها به صفاتی که در لسان شریعت آمده است، بسنده کرده‌اند، پرهیز از این است که مبادا صفاتی را به خدا نسبت دهیم که نقصی در پی دارد. پس نیازمند بررسی است که آیا می‌توانیم کمال و نقص را دو وصف ثبوتی و سلبی برای خداوند به‌شمار آوریم و صفاتی را که اندیشمندان بدان پرداخته‌اند یا در لسان قرآن و روایات آمده‌است بدان ارجاع داده، از مصادیق این دو وصف بدانيم؟ یا اينکه ارجاع کثرت به وحدت در اینجا وجه درستي نمی‌تواند داشته باشد و لازم است به تکثیر صفات قائل شویم؟ دبير علمي ( ( (